Reporting the Direct Speeches of the Qur’anic Prophets: Rabb and Allāh as expressed by Hūd, Ṣāliḥ and Shu‘ayb (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Prophetology is certainly a very relevant topic in the Qur’an. Therefore, after having expounded this topic in general terms, the main purpose of this article is to examine the direct speeches of the prophets. In particular, the focus is on two words, namely Rabb and Allāh , as expressed by the so-called pre-Islamic Arab prophets: Hūd, Ṣāliḥ and Shuʿayb. Hence, the emphasis is on the type of discourse and the subjects involved in the dialogic context. In the specific case of these three messengers, both Rabb and Allāh in their discourses are used primarily when speaking to their people. This highlights the antagonism between the “Lord of good” (God) and the “lord of evil” (the unbelieving people), reinforcing the idea of God as “Lord” ( Rabb ) and “the God” ( Allāh ).تحلیل گفتارهای مستقیم پیامبران قرآنی: تأملی بر مفهوم «رب» و «الله» در گفتار هود، صالح و شعیب
موضوع نبوت و پیامبری از مسائل بسیار مهم در قرآن است. از این رو، پس از مروری کلی بر این موضوع، هدف اصلی مقاله حاضر، مطالعه گفتارهای مستقیم پیامبران است. تمرکز ویژه بر دو واژه «رب» و «الله» است که توسط پیامبران عرب پیش از اسلام، یعنی هود، صالح و شعیب بیان شده اند. در این راستا، نوع گفتمان و طرف های درگیر در فضای گفت وگویی مورد توجه قرار گرفته اند. در مورد این سه پیامبر، هر دو واژه رَبّ و الله عمدتاً در گفت وگو با قوم آن ها به کار رفته است. در نهایت، این مقاله نشان می دهد که در سخنان پیامبران، خداوند به عنوان «رب خیر» شناخته می شود؛ در حالی که واکنش کافران و معاندان در تقابل با اوست و به سوی شر دعوت می کنند. این تقابل، تصویر روشنی از خدا به عنوان تنها منبع حق و خیر ارائه کرده و و در عین حال جایگاه خداوند را به عنوان «پروردگار» (رَبّ) و «خدای یکتا» (الله) در ذهن مخاطب قرآنی تقویت می کند.






