نقش واسطه ای حساسیت اخلاقی در رابطه بین کمال گرایی مثبت و بی صداقتی تحصیلی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای حساسیت اخلاقی در رابطه بین کمال گرایی مثبت و بی صداقتی تحصیلی دانشجویان دانشگاه یاسوج بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه یاسوج بود که از این جامعه نمونه ای به حجم 365 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های کمال گرایی مثبت Terry Short et al (1995)، حساسیت اخلاقی Narvaez (2001) و بی صداقتی تحصیلی McCabe & Treviño (1996) میان افراد نمونه توزیع گردید. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته ها نشان داد الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. در خصوص اثرات مستقیم یافته ها نشان دادند کمال گرایی مثبت بر حساسیت اخلاقی اثر مثبت و معنادار و بر بی صداقتی تحصیلی اثر منفی و معنی دار دارد. همچنین حساسیت اخلاقی بر بی صداقتی تحصیلی اثر معنادار نداشت. دیگر یافته ها نشان داد حساسیت اخلاقی در رابطه میان کمال گرایی مثبت و بی صداقتی تحصیلی نقش واسطه ای ندارد؛ لذا پیشنهاد می شود برای افزایش حساسیت اخلاقی و در نتیجه کاهش بی صداقتی تحصیلیِ دانشجویان، پرورش کمال گرایی مثبت آن ها مورد توجه قرار گیرد.The Mediating Role of Moral Sensitivity in the Relationship Between Positive Perfectionism and Academic Dishonesty
The purpose of this study was to investigate the mediating role of moral sensitivity in the relationship between positive perfectionism and academic dishonesty among university students. The target population included all students at Yasouj University, from which a sample of 365 students was selected using multi-stage cluster random sampling. Participants completed the Positive Perfectionism Questionnaire (Terry-Short et al., 1995), the Moral Sensitivity Questionnaire (Narvaez, 2001), and the Academic Dishonesty Questionnaire (McCabe & Treviño, 1996). Structural equation modeling was employed to test the proposed model. The results indicated that the model had a good fit with the data. Regarding the direct effects, the findings indicated that positive perfectionism had a significant positive impact on moral sensitivity and a significant negative impact on academic dishonesty. Moreover, moral sensitivity did not have a significant effect on academic dishonesty. Additional findings revealed that moral sensitivity did not play a mediating role in the relationship between positive perfectionism and academic dishonesty. Overall, the findings emphasize the importance of positive perfectionism and moral sensitivity in reducing academic dishonesty. It is therefore recommended that strategies aimed at fostering positive perfectionism be implemented to enhance students' moral sensitivity and, in turn, decrease academic dishonesty
تبلیغات
