اثربخشی خود افشایی هیجانی بر اساس مدل پذیرش و تعهد در کاهش علائم افسردگی زنان خانه دار مبتلا به اختلال افسرده خویی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه و هدف : اختلال افسرده خویی به عنوان نوعی افسردگی مزمن و با شیوع بیشتر در بین زنان، با پیامدهای منفی بهداشتی همراه است و در نتیجه شناسایی مداخلات بهینه در این زمینه ضروری است. در این راستا هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی خودافشایی هیجانی براساس مدل پذیرش و تعهد درمانی درکاهش علائم افسردگی زنان خانه دار مبتلا به اختلال افسرده خویی بود. روش شناسی پژوهش : این پژوهش، به شیوه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با لیست انتظار و پی گیری یک ماهه صورت گرفت. 40 نفر از زنان خانه دار مبتلا به اختلال افسرده خویی با توجه به ملاک های ورود به پژوهش به صورت در دسترس انتخاب گردیدند و سپس به طور تصادفی به دو گروه 20 نفره آزمایش و لیست انتظار گمارده شدند. جهت ارزیابی متغیرها از پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. زنان خانه دار گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 120 -90 دقیقه ای تحت درمان خودافشایی هیجانی براساس مدل پذیرش و تعهد درمانی قرار گرفتند. یافته ها : یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که درمان خودافشایی هیجانی بر اساس مدل پذیرش و تعهد بر کاهش علائم افسردگی زنان خانه دار مبتلا به افسرده خویی تأثیر معنی داری داشت. همچنین، این اثربخشی در دوره پیگیری ماندگار بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به کارگیری درمان خودافشایی هیجانی بر اساس مدل پذیرش و تعهد جهت کاهش علائم افسردگی زنان خانه دار مبتلا به افسرده خویی به روان شناسان، روان پزشکان و مشاوران مراکز درمانی خصوصی و دولتی توصیه می شود.