نقش جهت گیری مذهبی و حمایت اجتماعی ادراک شده بر امیدواری با میانجیگری حس انسجام در دانشجویان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش با هدف تدوین مدل ساختاری امیدواری دانشجویان بر اساس جهت گیری مذهبی و حمایت اجتماعی ادراک شده انجام شد. طرح پژوهش از نظر ماهیت کمّی است. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود که از طریق مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1402-1403 بود. روش نمونه گیری در این پژوهش در دسترس و غیرتصادفی بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه امیدواری، مقیاس جهت گیری مذهبی، پرسشنامه حس انسجام و مقیاس چندبُعدی حمایت اجتماعی ادراک شده بودند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و تحلیل میانجی گری به روش بوت استراپ تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد جهت گیری مذهبی و حمایت اجتماعی ادراک شده تأثیر مستقیم معناداری بر امیدواری دارند. همچنین، حس انسجام به عنوان متغیر میانجی جزئی، نقش جهت گیری مذهبی و حمایت اجتماعی با امیدواری را تقویت می کند. به طور کلی، یافته ها نشان داد جهت گیری مذهبی درونی با تقویت حس انسجام، امیدواری را افزایش می دهد، در حالی که حمایت اجتماعی ادراک شده با ایجاد حس تعلق و امنیت روانی، دیدگاه مثبت به آینده را تقویت می کند. این نتایج نشان دهنده نقش کلیدی حس انسجام در تبیین روابط بین عوامل مذهبی و اجتماعی با امیدواری است. پیشنهاد می شود برنامه های مداخله ای با هدف تقویت جهت گیری مذهبی درونی و گسترش شبکه های اجتماعی حمایت کننده برای ارتقای امیدواری و سلامت روان دانشجویان اجرا شوند.The Effect of Religious Orientation and Perceived Social Support on Hopefulness Mediated by Sense of Coherence in University Students
This study aimed to develop a structural model of students’ hopefulness based on religious orientation and perceived social support. The research design was quantitative in nature, and the method was descriptive-correlational using structural equation modeling (SEM). The statistical population consisted of undergraduate students at the University of Lorestan during the 2023–2024 academic year. The sampling method was non-random and convenience-based. The research instruments included Snyder’s Hope Scale (1991), Allport’s Religious Orientation Scale (1987), Antonovsky’s Sense of Coherence Questionnaire (1987), and the Multidimensional Scale of Perceived Social Support (1988). Data were analyzed using SPSS version 26 and AMOS version 24. The results showed that religious orientation (β = 0.25, p < 0.001) and perceived social support (β = 0.46, p < 0.001) had a significant direct effect on hopefulness. Moreover, sense of coherence partially mediated the relationship between religious orientation and perceived social support with hopefulness (β = 0.15, p < 0.001). Overall, the findings indicated that intrinsic religious orientation enhances hopefulness by strengthening the sense of coherence, while perceived social support fosters a sense of belonging and psychological security, thus promoting a positive outlook on the future. These results highlight the pivotal role of sense of coherence in explaining the relationship between religious and social factors and hopefulness. It is recommended that intervention programs be implemented to strengthen intrinsic religious orientation and expand supportive social networks in order to enhance hopefulness and mental health among university students.
تبلیغات
