پیش بینی کارآمدی خانواده از طریق مسئولیت پذیری با نقش میانجی خودمهارگری (مقاله ترویجی حوزه)
درجه علمی: علمی-ترویجی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کارآمدی خانواده براساس مسئولیت پذیری و نقش میانجی خودمهارگری انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را زنان و مردان متأهل استان چهارمحال و بختیاری تشکیل می دادند. اعضای نمونه به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. تعداد 150 نفر نمونه انتخاب شده برای گردآوری داده های پژوهش به پرسشنامه های کارآمدی خانواده صفورایی (1388)، مسئولیت پذیری گاف (1984) و خودمهارگری رفیعی هنر (1395) پاسخ دادند و نتایج به دست آمده با کمک روش های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون خطی تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد: الف) بین کارآمدی خانواده و ابعاد سه گانه آن با مسئولیت پذیری و خودمهارگری رابطه مثبت معنادار وجود دارد؛ ب) بین کارآمدی خانواده و مسئولیت پذیری رابطه مثبت معنادار وجود دارد؛ ج) بین خودمهارگری و مسئولیت پذیری رابطه مثبت معنادار وجود دارد.Predicting Family Efficiency Based on Responsibility with the Mediating Role of Self-Control
The present study aimed to predict family efficiency based on responsibility and the mediating role of self-control. This descriptive-correlational research targeted married men and women in Chaharmahal and Bakhtiari Province. A sample of 150 participants was randomly selected. Data were collected using the Family Efficiency Questionnaire (Safurai, 2009), the Responsibility Scale (Gough, 1984), and the Self-Control Scale (Rafiee Honar, 2016). The findings were analyzed using correlation coefficients and linear regression. Results revealed: (a) significant positive relationships between family efficiency and its three dimensions with responsibility and self-control; (b) a significant positive relationship between family efficiency and responsibility; (c) a significant positive relationship between self-control and responsibility.







