واکاوی ابعاد معرفتی روزنامه نگاری دیجیتال (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش بر پیامدهای خاص فناوری دیجیتال بر معرفت شناسی روزنامه نگاری متمرکز است. یکی از پیامدهای آن، افزایش تولید و توزیع اخبار جعلی است که فرایند آگاه سازی و اعتماد عمومی را به شدت تحت الشعاع قرار داده و آسیب های فراوانی به پایه های حکمرانی و دموکراسی وارد کرده است. برای مواجهه مناسب با این مسئله، تکیه بر ابعاد جدید معرفتی روزنامه نگاری ضروری است. هدف از این تحقیق، شناخت ابعاد معرفتی روزنامه نگاری دیجیتال است. به همین منظور، از روش فراترکیب بر روی کلیه تحقیقات انجام شده در بازه زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ استفاده شد. در پایان، در قالب چهار مقوله "پیام"، "وسیله"، "مخاطب" و "فضا"، مؤلفه های داده به عنوان یک فرم دانش؛ بحران اخبار جعلی، دانش شبکه ای، روزنامه نگاری دیجیتال به عنوان علم چندرشته ای؛ خبرنویسی زنده، روزنامه نگاری موبایلی به عنوان یک فرم دانش؛ تجمیع خبری به عنوان یک شیوه معرفت شناختی؛ شیوه های خبری الگوریتمی، رسانه اجتماعی به عنوان یک پلتفرم خبری؛ جریان خبری شتابان، هنجارهای راستی آزمایی، مشارکت، کامنت های کاربران، اقتدار کاربر، عصر پساحقیقت و روزنامه نگاری مستقل از زمان تحت عنوان "ابعاد معرفتی روزنامه نگاری دیجیتال" شناسایی شدند که می توان آن ها را پیامدهای فناوری دیجیتال بر معرفت شناسی روزنامه نگاری به شمار آورد.Exploring the Epistemological Dimensions of Digital Journalism
This study is centered on the specific implications of digital technology on the epistemology of journalism. One of the most prominent consequences is the escalation in the production and dissemination of fake news, which has significantly disrupted public awareness and trust, inflicting widespread harm on the foundations of governance and democracy. Addressing this issue effectively necessitates a reliance on emerging epistemological dimensions of journalism. The objective of this research is to understand the epistemological aspects of digital journalism. To this end, a meta-synthesis methodology was applied to all studies conducted from 2000 to 2023. The findings, organized under four categories—message, medium, audience, and space—identified key components such as data as a form of knowledge, the fake news crisis, networked knowledge, digital journalism as an interdisciplinary field, live news reporting, mobile journalism as a knowledge system, news aggregation as an epistemological method, algorithmic news practices, social media as a news platform, accelerated news flows, fact-checking norms, user participation and comments, user authority, the post-truth era, and time-independent journalism. These components collectively reflect the epistemological consequences of digital technology in journalism.
تبلیغات
