طراحی مدل توانمندسازی مدیران مدارس کارآفرین با بهره گیری از هوش مصنوعی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با توجه به تحولات پُر شتاب فناوری و ضرورت ارتقای کیفیت آموزش کارآفرینی، توانمندسازی مدیران مدارس کارآفرین از طریق بهره گیری از ظرفیت های هوش مصنوعی به یک راهبرد نوین و اساسی تبدیل شده است. هدف این پژوهش، ارائه الگویی برای توانمندسازی مدیران مدارس کارآفرین با رویکرد هوش مصنوعی است. روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر رویکرد، کیفی است که با استفاده از روش نظریه داده بنیاد انجام پذیرفت. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه مدیران با سابقه مدارس کارآفرین در سطح کشور بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری، تعداد ۲۱ مصاحبه عمیق انجام شد. ملاک انتخاب مدارس کارآفرین شامل ارائه برنامه های آموزش مهارتی و کارآفرینی برای دانش آموزان به طور هم زمان با برنامه های آموزش رسمی وزارت آموزش و پرورش بود. داده ها با روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. بر اساس یافته های پژوهش مدلی پارادایمیک برای توانمندسازی مدیران مدارس کارآفرین با بهره گیری از هوش مصنوعی ارائه گردید که ابعاد آن شامل شرایط علّی (از قبیل بهینه سازی تصمیم گیری ها، تحلیل رفتار یادگیری دانش آموزان، برنامه ریزی استراتژیک، ایجاد محیط آموزشی پویا، بهره گیری از آموزش های متناسب و یادگیری مهارت های آینده)، پدیده محوری (از قبیل توانمندسازی مدیران مدارس کارآفرین با رویکرد هوش مصنوعی)، شرایط زمینه ای (از قبیل سه محور شامل آشنایی با رهبری شبکه ای، بسترهای آموزشی و زمینه های نوآوری)، شرایط مداخله گر (از قبیل ضعف زیرساخت ها، عدم تسلط کافی مدیران بر ابزارهای هوش مصنوعی، کمبود داده های سازمانی، مقاومت نسبت به تغییرات فناورانه و نبود منابع کافی)، راهبردها (از قبیل فراهم بودن ابزارهای هوش مصنوعی، تقویت مهارت استفاده از آن، نهادینه سازی فرهنگ همکاری های نوآورانه، آموزش برنامه ریزی با فناوری هوشمند و آشنایی با شیوه های نوین بازخورددهی) و پیامدها (از قبیل بهره وری آموزش کارآفرینانه، تعالی عملکرد مدارس، برند شدن مدارس کارآفرین و ارتقای اثربخشی فرآیندهای آموزشی) بود. بر اساس مدل نهایی چنین می توان بیان کرد که بهره گیری هدفمند از هوش مصنوعی می تواند به عنوان یک اهرم کلیدی در تحول رهبری آموزشی و توسعه مدارس کارآفرین عمل کند. این پژوهش پیشنهادهای کاربردی را برنامه ریزان و سیاست گذاران در زمینه موضوع مورد مطالعه به همراه دارد.Designing an Empowerment Model for Entrepreneurial School Managers Utilizing Artificial Intelligence
Given the rapid pace of technological advancements and the imperative to enhance the quality of entrepreneurship education, empowering managers of entrepreneurial schools through artificial intelligence (AI) capabilities has emerged as a critical innovative strategy. This study aims to develop a model for empowering entrepreneurial school managers using an AI-driven approach. The research is applied in purpose and qualitative in approach, utilizing grounded theory methodology. The study population comprised all experienced managers of entrepreneurial schools nationwide. Through purposive sampling and continued until theoretical saturation, 21 in-depth interviews were conducted. The criteria for selecting entrepreneurial schools included providing skills and entrepreneurship training programs for students simultaneously with the Ministry of Education's formal education programs. Data were analyzed using open, axial, and selective coding techniques. Based on the findings, a paradigmatic model for empowering entrepreneurial school managers through AI was developed. Its dimensions include: Causal Conditions (e.g., optimizing decision-making, analyzing student learning behaviors, strategic planning, creating dynamic educational environments, implementing tailored training, and acquiring future-oriented skills); Phenomenon (AI-driven empowerment of entrepreneurial school managers); Contextual Conditions (e.g., three pillars such as familiarity with networked leadership, educational infrastructures, and innovation frameworks); Intervening Conditions (e.g., weak infrastructures, insufficient principal proficiency in AI tools, scarcity of organizational data, resistance to technological change, and inadequate resources); Strategies (e.g., ensuring AI tool accessibility, strengthening AI utilization skills, institutionalizing innovative collaboration cultures, technology-integrated planning training, and adopting modern feedback methods); Consequences (e.g., enhanced entrepreneurial education productivity, school performance excellence, branding of entrepreneurial schools, and improved educational process efficacy). The final model demonstrates that targeted AI adoption serves as a pivotal lever for transforming educational leadership and developing entrepreneurial schools. This research offers practical implications for educational planners and policymakers.
تبلیغات
