شناسایی ظرفیت های گردشگری خوراک در جذب گردشگر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف : گردشگری خوراک یا گردشگری خوراک پویا فعالیتی است که گردشگران برای تجربه غذا و نوشیدنی های محلی به مقصدی سفر می کنند. این نوع گردشگری منجر به افزایش تجربه سفر و پشتیبانی هویت های منطقه ای می شود. گردشگری خوراک با ارائه بینشی از فرهنگ و شخصیت مناطق مختلف، به یکی از بخش های خلاق و پویا تبدیل شده است. هدف مطالعه، بررسی نقش گردشگری خوراک در بهبود تجربه سفر، تقویت هویت منطقه ای، افزایش دانش غذایی نسل جوان و پایداری فرهنگی و اجتماعی جوامع محلی است. روش شناسی : پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش شناسی، توصیفی-تحلیلی است. در بخش توصیفی از روش کتاب خانه ای و منابع مرتبط داخلی و خارجی استفاده شده و در بخش تحلیلی نیز داده ها از طریق پیمایش، بررسی های میدانی، مشاهده و مصاحبه گردآوری شده اند. یافته ها: به طور کلی، مسائل ایمنی نه تنها بر توسعه صنایع غذایی بلکه بر توسعه گردشگری، زندگی مردم، امنیت عمومی و ثبات اجتماعی تأثیر می گذارد. نظارت بر امنیت غذایی جاذبه های گردشگری، موضوعی کلیدی و نگران کننده است. نتیجه گیری و پیشنهادات : گردشگری خوراک با تکیه بر تنوع فرهنگی ایران، می تواند به توسعه اقتصادی، اشتغال زایی و حفظ میراث غذایی کمک کند. تحقق این اهداف نیازمند سیاست گذاری منسجم، ارتقاء زیرساخت ها، آموزش نیروی انسانی، بازاریابی و حمایت از فعالان محلی است. ترویج داستان های بومی جایگاه ایران را تقویت می کند. نوآوری و اصالت : این مطالعه بر گردشگری خوراک به عنوان ابزار استراتژیک برای ارتقاء دانش غذایی جوانان و حفظ سنت های محلی با نگاهی چند بعدی تأکید دارد که در پژوهش های پیشین کمتر دیده شده است.Identifying the Potential of Food Tourism in Attracting Tourists
Context and Purpose : Food tourism, or dynamic food tourism, is an activity in which tourists travel to a destination to experience local food and beverages. This type of tourism leads to an enhanced travel experience and supports regional identities. By providing insight into the culture and character of various regions, food tourism has become one of the most creative and dynamic sectors. The purpose of this study is to investigate the role of food tourism in improving the travel experience, strengthening regional identity, increasing food knowledge among the younger generation, and supporting the cultural and social sustainability of local communities. Design/methodology/approach : The present research is applied in nature and employs a descriptive-analytical methodology. In the descriptive part, the library method and a review of relevant domestic and international sources were used. In the analytical part, data were collected through surveys, field studies, observations, and interviews. Findings : Culinary tourism, leveraging Iran’s cultural, geographical, and culinary diversity, holds significant potential for economic development and the preservation of cultural heritage. Findings indicate that food safety, quality improvement, human resource training, and effective marketing are key success factors. Additionally, the roles of women, local restaurants, and cultural storytelling play an influential role in attracting tourists. Conclusion : Culinary tourism is an effective tool for strengthening the economy, preserving traditions, and promoting Iranian culture. Despite positive initiatives, such as the registration of creative food cities, challenges like weak infrastructure, lack of support, and poor marketing still persist. Targeted development, comprehensive policymaking, and support for local stakeholders can transform Iran into one of the world’s leading culinary tourism destinations. Originality/value : This study emphasizes food tourism as a strategic tool for enhancing food knowledge among youth and preserving local traditions, with a perspective that has not been explored in previous research.
تبلیغات
