فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۱ تا ۶۰ مورد از کل ۱۲۶ مورد.
آیت الله حاج میرزا ابوالفضل تهرانی
حوزههای تخصصی:
سیری در نظریات فقهی ابن رشد و بررسی کتاب بدایه المجتهد و نهایه المقتصد
حوزههای تخصصی:
آخوند خراسانی، صاحب کفایه
حوزههای تخصصی:
لغزش ها در شرح حال ملامحمد مهدى نراقى(مقاله ترویجی حوزه)
حوزههای تخصصی:
بدعت و نوآوری در اندیشه علامه شرف الدین(مقاله پژوهشی حوزه)
منبع:
فقه زمستان ۱۳۸۳ شماره ۴۲
حوزههای تخصصی:
محقق قمی و دیدگاههای خلاف مشهور او در فقه و اصول
حوزههای تخصصی:
مرجعیت میرزا
حوزههای تخصصی:
آیت الله حاج شیخ محمد کاظم شیرازی
حوزههای تخصصی:
اندیشیدن رمز شکوفایى(مقاله پژوهشی حوزه)
منبع:
فقه ۱۳۸۰ شماره ۲۹ و ۳۰
حوزههای تخصصی:
کندوکاوى در مکتب فقهى ملااحمد نراقى(مقاله پژوهشی حوزه)
منبع:
فقه ۱۳۸۰ شماره ۲۹ و ۳۰
حوزههای تخصصی:
شرح حال و شخصیت فقهی محقق کرکی فقه و مبانی حقوق اسلامی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
ویژگی خاص محقق کرکی ، حضور ایشان در متن کارهای حکومتی است. در این رساله نظرات خاص محقق کرکی در هر یک از ابواب فقهی پس از بیان نر علماء پیشین آورده شده است و در صورت ارائه دلیل ، اصل آن با ارجاع به مأخذ اصلی ذکر گردیده است. نظریات مشتمل بر چند دسته است: 1- ابزار نظر جدید درباره یکی از فروع فقهی از بیش عنوان شده 2- طرح شقّ جدید از فرعی که حکم آن معلوم نشده است. 3- طرح فروع مستحدثه . 4- طرح فروعی که حکمی درباره آن بیان نشده است. مهمترین آراء فقهی محقق درباب نماز جمعه ، قبول ولایت حکام ، معاطاة و مالکیت ، و وکالت در قضا است.
آیت الله میرزا محمد باقر زنجانی
حوزههای تخصصی:
آیت الله سید هاشم میردامادی (نجف آبادی)
حوزههای تخصصی:
ویژگیهای فقه ملامحسن فیض(1)
حوزههای تخصصی:
عقل و به کارگیری آن در اندیشه فقهی فیض کاشانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
نظر به اهمیت دلیل عقل در استنباط، به ویژه در مسائل نو، بررسی آثار فقها از جمله بررسی سیره فقهی فیض کاشانی به عنوان فقیهی مؤثر در تکامل فقه در اثبات این مسأله شایسته است. بدین منظور بررسی کتب مختلف وی بر اساس روش تحلیل محتوی انجام شده و یکایک فتاوای وی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه تحقیق نشان می دهد مرحوم فیض معنای دلیل عقل را مفهومی در نظر می گیرد که مختص انبیاء است و مقتضای دلیل عقل را متابعت از این عقل می داند. و به نوعی دلیل عقل مصطلح را ظنی می داند. و اهل اجتهاد را در مسیر خطا می پندارد در عین حال در مواردی دلیل عقل و شواهد عقلی را مکرر در کنار دلیل نقلی به کار می برد.
بنابر این به نظر می رسد وی سه مفهوم از عقل را در بیان خود بدون تصریح به آن بکار برده است: نخست آن مفهوم که عقل را مختص انبیاء می داند و دیگران را از آن بی بهره و در عین حال مفید و قابل استفاده در استنباط. دوم مفهوم عقل مستقل است که در نظر وی در فرایند استباط به کار نمی آید. سوم مفهومی از دلیل عقلی است که بارها آن را به کار گرفته و بیشتر درک خطابات شرعی است.