در این مقاله، ابتدا این نکات تبیین شده است: محدودبودن انسان به درک واقعیتهای جهان اطراف خود بر حسب حقایقی که تعریف کرده است؛ محدودیت تعاریف حوزه معنی شناسی به درک انسانی، به ویژه تعریف معنی، و نبود تعریفی دقیق از موضوع این علم؛ محدودیتها و کاستیهای معنی شناسی و نشانه شناسی در درک و شناخت هنر و نشانه های هنری. مؤلف بر مبنای نکات مذکور چنین نتیجه می گیرد: وجود معنی شناسی ای که به مطالعه معنای همه نشانه های قابل درک برای انسان بپردازد ممکن نیست؛ ابزارهای علم، از جمله علم معنی شناسی، چندان در حوزه هنر کارامد نیست؛ تمیز هنر از ناهنر از توان علم خارج است.
کاخ گلستان این روزها محل حضور اقوام ایرانی شده است. این بار نه به خاطر، موزه مردم شناسی آن، که به دلیل برگزاری جشنواره فولکوریک. مردم به این جا می آیند، تا همشهریان و هموطنان خود را از نقاط مختلف این سرزمین پهناور ببینند، تا شاهد دست آوردهای هنری و زندگی آنان باشند. در این جا سازهای اصیل ایرانی می نوازند، و لباس های محلی رنگارنگ در نور بعدازظهر میدان «ارگ تهران» خودنمایی می کند و در وقت افطار، بوی غذاهای محلی، نیز اشتهای بازدیدکنندگان را دو چندان می کند. این جا جشن ایران زمین است. ...
در این مقاله ، که ترجمة فصل «شخصیت» از کتاب تئاتر به منزلة نظام نشانهای است ، ابتدا مفهوم شخصیت و ، سپس ، نقش آن در درام کلاسیک و متن نمایشی بورژوایی و متن رادیکال بررسی شده است . پس از آن نیز ، به این موضوعات پرداخته شده است: کارکردهای شخصیت؛ نسبتِ شخصیت با زمینه؛ کارکردهای شخصیت در حکم قراردادهای روایتی؛ نسبت بازیگر و شخصیت؛ شخصیت و روانشناسی .
هدف این مقاله بررسی تفاوتهای بنیادی بین بازیگری در سینما ( بازیگری فیلم ) و بازیگری در تئاتر است . این تفاوتها از طریق طبقه بندی ویژگی های بازیگری در این دو هنر ، به شیوه تطبیقی - مقایسه یی در زمینه های متقابل مشخص شده است ...