حمله موشکی

حمله موشکی آمریکا به خاک سوریه، با واکنش های مختلفی در عرصه بین الملل مواجه شد. متحدان آمریکا از این حمله حمایت کردند. مخالفان اما آن را مغایر اصول صریح منشور سازمان ملل حقوق بین الملل اعلام کردند. تحقیق حاضر به بررسی این موضوع پرداخته است که حمله موشکی ایالات متحده آمریکا به سوریه از منظر حقوق بین الملل را چگونه می توان ارزیابی کرد؟ آیا این حمله از منظر حقوق بین الملل مشروع است یا خیر؟ اگر مشروع است براساس چه نظریه ای قابل توجیه است و اگر مشروع نیست مغایر چه اصولی از حقوق بین المللی می باشد؟ این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی ضمن تبیین اصول عدم مداخله در امور حاکمیت دولت ها و عدم توسل به زور، به آخرین تحولات مبحث مداخله بشردوستانه در قالب نظریه مسئولیت حمایت می پردازد، و قانونی بودن حمله موشک آمریکا به سوریه را از منظر این دو نظریه مورد برررسی قرار می دهد. نتایج تحقیق بیانگر این امر است که حمله موشکی آمریکا به سوریه نقض صریح اصل عدم مداخله در امور دیگر کشورها و اصل عدم توسل به زور است. از طرفی این اقدام در قالب نظریه مداخله بشردوستانه و نظریه مسئولیت حمایت نیز قابل توجیه نیست زیرا مداخله براساس دو نظریه مورد اشاره نیازمند مجوز شورای امنیت است که دولت آمریکا این مجوز را نداشت.

پوشش خبری اولیه رویدادها از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا بر درک و پیش زمینه فکری مخاطبان نسبت به رویدادها تاثیر می گذارد و همچنین نشان دهنده جهت گیری و سیاست های رسانه ها می باشد. این مطالعه با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی و کیفی، به بررسی و مقایسه اخبار منتشر شده در چهار رسانه فارسی زبان طی چهار روز نخست پوشش خبری حملات موشکی ایران و پاکستان به گروه های تروریستی پرداخته است. رسانه های مورد بررسی شامل خبرگزاری فارس، خبر فوری، بی بی سی فارسی و ایران اینترنشنال هستند. تحلیل ها بر روی تعداد، قالب و نوع اخبار و همچنین سوگیری های موجود در اخبار کانال های تلگرامی متمرکز بوده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که رسانه های داخلی، یعنی خبرگزاری فارس و خبر فوری، بیشتر به نمایش جنبه های دوستانه و همکاری بین ایران و پاکستان تمایل دارند. در مقابل، رسانه های خارجی همچون بی بی سی فارسی و ایران اینترنشنال بیشتر بر جنبه های تنش زا و اختلافات بین دو کشور تاکید می کنند. تفاوت ها در پوشش خبری، بازتاب دهنده سیاست ها و اهداف مختلف رسانه ها در ارائه اخبار است. همچنین نشان دهنده ی نحوه ی القای دیدگاهی خاص برای تاثیر بر مخاطبان هر رسانه است.