آموزش های کارآفرینی

امروزه کارآفرینی از عوامل مهم رشد و توسعه اقتصادی به شمار می آید به طوری که در غرب و برخی دیگر از کشورها، 2 دهه اخیر «دهه های طلایی کارآفرینی» نام گرفته است. در بیشتر کشورهای پیشرفته و در حال توسعه، مقوله کارآفرینی اصلی ترین منبع توسعه به شمار می رود. بسیاری از صاحبنظران معتقدند کارآفرینی با آموزش مستقیم حاصل نمی شود و باید به روش «پرورشی» کارآفرینان را تربیت کرد. در سند چشم انداز 20 ساله نظام نیز ویژگی های یک فرد مطلوب ایرانی در افق 1404 ذکر شده است. در این سند آمده است که ایرانی 1404 «فعال، مسئولیت پذیر، ایثارگر، مومن، رضایتمند، دارای وجدان کاری، انظباط، روحیه تعاون و سازگاری اجتماعی، متعهد به نظام اسلامی و شکوفایی ایران و مفتخر به ایرانی بودن» است. با توجه به اینکه بی تردید کودکان 4 و 5 ساله ما، سازندگان ایران 1404 خواهند بود، ما بایید محیطی را ایجاد کنیم که نسل آینده کشور در این محیط رشد کند و بتواند به این ویژگی ها دست یابد. تطبیق ویژگی های فرد ایرانی 1404 با ویژگی های افراد کارآفرین نشان می دهد ایرانی مطلوب 1404 فردی خواهد بود با ویژگی های کارآفرینان ایرانی- اسلامی. بنابر این لازم است که به پرسش اساسی زیر پاسخ داده شود: کودک آینده کیست و چه ویژگی هایی دارد؟ به نظر می رسد این پرسش مهم ترین و زیربنایی ترین پرسش برای انجام یک برنامه ریزی مطلوب است و باید از بدو تولد کودک به این موضوع کلیدی توجه کرد. ویژگی هایی که یک کارآفرین دارد، همراه با تولد او نمی آیند، بلکه محیط و آموزش بر آینده فرد تاثیر می گذارد. در این مقاله برآنیم با توجه به اهمیت این موضوع، ضمن بررسی نظریه های دانشمندان و صاحب نظران مطرح در این رابطه و در نظر گرفتن ابعاد مختلف آن با نگاهی به تجربه های سایر کشور ها، برای بررسی و بومی سازی این مفاهیم در کشور، نتایج اجرای برخی ابعاد این موضوع در کشور ایران را بررسی کنیم. از طرف دیگر در مقاله حاضر به بررسی نقش آموزش های کارآفرینی در انواع نظام های آموزشی و پرورشی مراکز مختلف آموزشی جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 پرداخته شده است. روش تحقیق در این مقاله، بررسی و تحلیل اسناد و مدارک مرتبط با آموزش های کارآفرینی و مصاحبه با تعدادی از مدیران و سیاستگذاران آموزش های کارآفرینی است.

نقش حیاتی کارآفرینی در توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال، بر اهمیت روز افزون توجه به قصدکارآفرینی تاکید دارد، از این رو بهبود مسیرهای توانمند سازی آموزش های فنی و حرفه ای و ایجاد سرمایه اجتماعی که بتواند از دانشجویان به عنوان کارآفرینان آینده کشور حمایت و آموزش های لازم را در اختیارشان قرار دهد، ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با تاکید بر آموزش های کارآفرینی در برنامه درسی آموزش فنی و حرفه ای صورت گرفت. مطالعه بر اساس هدف از نوع کاربردی و روش تحقیق در این مطالعه نیز توصیفی- همبستگی با تکیه بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده فنی دختران بندرعباس که در دوره های آموزشی کارآفرینی این دانشگاه در سال تحصیلی 1402-1401 شرکت داشتندکه تعداد 250 بود. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مدل مفهومی شامل ۲۸ گویه طراحی شد که روایی آن توسط تحلیل عاملی تاییدی و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ بین ۰.۸۵ تا ۰.۹۳ مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها در این مطالعه با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که تلفیق آموزش های کارآفرینی در آموزش فنی و حرفه ای موجب ارتقای ابعاد شناختی، ارتباطی و ساختاری سرمایه اجتماعی در دانشجویان شده و این امر بر بیشتر شدن قصد پیاده سازی کارآفرینانه آنها تاثیر مثبت معنی داری می گذارد

هدف پژوهش: این پژوهش به بررسی نقش آموزش کارآفرینی اجتماعی بر توسعه اقتصادی در پارک های علم وفناوری دانشگاه علم و فرهنگ و دانشگاه علامه طباطبایی می پردازد. هدف این تحقیق تحلیل اثرات آموزشی بر توسعه اقتصادی، شناسایی مکانیزم های انگیزشی مؤثر و ارزیابی اعتبار اجتماعی دوره ها و تحلیل آثار و تغییرات محیطی ناشی از آن است. کارآفرینی اجتماعی با ایجاد فرصت های شغلی، کاهش فقر و توانمندسازی جوامع، نقش حیاتی در توسعه پایدار ایفا می کند. به همین دلیل، بررسی تأثیرات آموزش های کارآفرینی اجتماعی در پارک های علم وفناوری که به عنوان بسترهای کلیدی برای حمایت از استارتاپ ها و نوآوری های اجتماعی محسوب می شوند، ضروری است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است؛ زیرا نتایج آن می تواند به بهبود سیاست گذاری ها و طراحی دوره های آموزشی در پارک های علم وفناوری کمک کند. روش پژوهش. این پژوهش از رویکرد کیفی از نوع تحلیل تماتیک استفاده کرده و داده ها از طریق مصاحبه های عمیق با ۱۰ متخصص حوزه پارک های علم وفناوری جمع آوری شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا و از طریق مراحل کدگذاری اولیه، طبقه بندی کدها و تحلیل تماتیک انجام گرفته است. یافته ها: یافته ها نشان می دهند که آموزش های کارآفرینی اجتماعی از طریق تقویت تعاملات گروهی و ارائه بازخوردهای مؤثر، انگیزه کارآفرینان را افزایش می دهد و روحیه نوآوری و توسعه زیرساخت های حمایتی را بهبود می بخشد. همچنین، این آموزش ها منجر به افزایش آگاهی اجتماعی و ارتقای اعتبار کارآفرینان می شود و فرصت های شغلی جدید و سرمایه گذاری در استارتاپ های اجتماعی را تسهیل می کند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزش کارآفرینی اجتماعی نه تنها به رشد اقتصادی کمک می کند، بلکه بر بهبود شاخص های اجتماعی و فرهنگی نیز تأثیرگذار است. پیشنهاد می شود که دوره های آموزشی متناسب با نیازهای واقعی کارآفرینان طراحی شده و حمایت های مالی و مشاورهای افزایش یابد. تقویت تعاملات بین دانشگاه، صنعت و نهادهای دولتی و همچنین افزایش دسترسی به منابع مالی از الزامات کلیدی برای توسعه کسب وکارهای اجتماعی به شمار می آید.