صنعت گردشگری

هدف: رویدادهای ورزشی، منبعی از سود، درآمد و آثار اقتصادی برای هر منطقه محسوب می شوند. هدف تحقیق حاضر، تعیین آثار اقتصادی ورود تیم تراکتورسازی تبریز به لیگ برتر فوتبال بر صنعت گردشگری استان آذربایجان شرقی بود.روش شناسی: این تحقیق از نوع توصیفیتحلیلی است و به شکل پیمایشی، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مدل اقتصادی ون بلارکوم اجرا شده است. جامعه و نمونه برابر و شامل 568 نفر بود. داده های حاصل شده ابتدا با روش های آمار توصیفی تنظیم و سپس از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی (گام به گام) و کروسکال والیس در سطح 05/0=α استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که برگزاری مسابقات لیگ برتر فوتبال در استان، باعث افزایش تعداد توریست شده است و رابطه معنی داری را بین درآمد گردشگری ورزشی و صنایع هتلداری (29/0=r و 01/0>p)، حمل و نقل (147/0=r و 001/0=p)، حمل و نقل درون شهری (29/0=r و 01/0>p)، مواد غذایی (298/0=r و 01/0>p)، تعداد بازدیدکنندگان از اماکن دیدنی (11/0=r و 007/0=p) و نیز رونق خرید محصولات سوغاتی استان (2/0=r و 01/0>p) نشان می دهد. سهم اثر صنایع هتلداری، حمل و نقل هوایی و درون شهری، مواد غذایی، درآمد بازدید از اماکن دیدنی و خرید سوغاتی، به ترتیب 06/0، 04/0، 12/0، 10/0، 02/0 و 12/0 واحد بوده است. کل درآمد حاصل از گردشگری ورزشی، برای استان 31/2232 میلیون ریال بوده است، اما بین این درآمد و افزایش GDP استان رابطه معنی داری دیده نشد (02/2=X2 و 368/0=p).نتیجه گیری: بنابراین کوچک بودن سطح رقابت مورد نظر را می توان بهترین دلیل عدم رابطه معنی دار درآمد توریسم ورزشی بر افزایش GDP دانست.

هدف: هدف از پژوهش حاضر ارائه راهبردهای توسعه صنعت گردشگری ورزشی تفریحی در ایران است. روش شناسی: روش انجام پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری متشکل از دویست نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه ها در دو حوزه گردشگری و ورزش و همچنین مدیران عالی فدراسیون ها، وزارتخانه ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک و مدیران عالی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شهر تهران بودند. انتخاب نمونه آماری به صورت کل شماری بود. یافته ها: با مطالعه وضعیت موجود صنعت گردشگری ورزشی کشور و با استفاده از نظرات اعضای شورای راهبردی پرسشنامه تنظیم گردید. برای تعیین معنی داری گویه ها از آزمون دوجمله ای و برای رتبه بندی این گویه ها از آمار توصیفی استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از معنی دار بودن 11 قوت، 14 ضعف، 8 فرصت و 10 تهدید درگردشگری ورزشی تفریحی در ایران بود. با مقایسه زوجی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای شناخته شده و سود جستن از نظرات اعضای شورای راهبردی پژوهش، هشت راهبرد جهت توسعه گردشگری ورزشی تفریحی در ایران پیشنهاد گردید. این راهبردها عبارت اند از: توسعه استراتژی برگزاری رویدادهای ورزشی ملی و بین المللی در مناطق دارای ظرفیت گردشگری ورزشی تفریحی، ایجاد سایت های مخصوص گردشگری ورزشی تفریحی در مناطق مختلف کشور، تدوین سایت های اینترنتی جهت تبلیغ و بازاریابی جاذبه های ورزشی تفریحی، تدوین نظامی جهت جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی در گردشگری ورزشی تفریحی، تدوین و اجرای نظامی جامع جهت آنالیز و ارزیابی مداوم فواید مختلف گردشگری ورزشی تفریحی برای کشور، معرفی صنعت گردشگری ورزشی تفریحی به جامعه با انجام تبلیغات و بازاریابی در این زمینه، ایجاد نظامی جهت معرفی جاذبه های گردشگری ورزشی تفریحی در حاشیه رویدادهای ورزشی، پرورش نیروهای متخصص مدیریتی در بخش ها، نهادها و سازمان های مرتبط با گردشگری ورزشی و تدوین نظام جامع خصوصی سازی گردشگری ورزشی با توجه به سیاست های اصل 44. نتیجه گیری: در مجموع با توجه به اهمیت گردشگری ورزشی مدیران و برنامه ریزان بخش گردشگری و ورزش کشور باید اهتمام لازم را در جهت توسعه و بالندگی این صنعت از خود نشان دهند. در این میان از تعامل آگاهانه و سازنده ای که باید میان بخش ها، نهادها و سازمان های مختلف مؤثر و ذینفع در توسعه گردشگری ورزشی وجود داشته باشد نباید غافل ماند.

مقدمه: هدف تحقیق حاضر تدوین راهبردهای توسعه گردشگری ورزشی استان اردبیل با اساس  مدل SWOT  و QSPM  بود.روش شناسی: این پژوهش از نوع زمینه یابی بود که به شکل میدانی و به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع آمیخته(کیفی-کمی) بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مدیران و کارشناسان اداره کل ورزش و جوانان (80 نفر) و اداره گردشگری و میراث فرهنگی استان اردبیل (120 نفر) بودند (200= N) که نمونه گیری به صورت کل شمار انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی پرسشنامه باز و مصاحبه با خبرگان و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری پرسشنامه توسط 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن برابر با (93/0 =α) محاسبه شد. برای تدوین و استخراج استراتژی ها از تحلیل SWOT و برای رتبه بندی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید از آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده شد.یافته ها: نتایج تحقیق حاکی از آن بود ک ه در نقاط قوت گویه «بیمه حوادث ورزشکاران» بالاترین میزان اهمیت و در بخش ضعف گویه «استفاده کم از تجارب موجود در توسعه متقابل ورزش و گردشگری» به عنوان بالاترین نقطه ضعف از دیدگاه پاسخ دهندگان انتخاب گردید و در بخش فرصت ها گویه «وجود راهنمایان زبده و توانا در جذب گردشگران ورزشی خارجی» بالاترین میزان اهمیت و در بخش تهدیدها گویه «کمبود برنامه جامع و هماهنگ توسعه گردشگری ورزشی» به عنوان بالاترین مورد که صنعت گردشگری استان اردبیل را مورد تهدید قرار می ده د، انتخاب گردید. همچن ین نتایج حاکی از آن بود که گردشگری ورزشی استان اردبیل از لحاظ موقعیت اس تراتژیک در منطقه محافظه کارانه(تدافعی) قرار دارد. همچنین با استفاده از روش تحلیل ماتریسSWOT ، 12 استراتژیSO ، 12 استراتژیST ، 11 استراتژی WO و 12 استراتژی WT و جمعاً 47  استراتژی تدوین گردید.بحث و نتیجه گیری: به منظور توسعه گردشگری ورزشی در استان اردبیل ارائه خدمات با کیفیت و بهتر به ورزشکاران، بهره گیری از تجارب دیگر شهرها و کشورها، استفاده حداکثری از افراد متخصص و تدوین برنامه های کاربردی و عملیاتی می تواند کمک شایانی به توسعه گردشگری استان اردبیل کند و باعث می شود جوامع محلی از این توسعه سود ببرند و در نهایت باعث توسعه همه جانبه استان اردبیل شود.

هدف از انجام این پژوهش، مقایسه تطبیقی گردشگری ایران و کشورهای پیشرو براساس شاخص توسعه سفر و گردشگری بوده است. این پژوهش از نوع کاربردی و توسعه ای و توصیفی می باشد. برای گردآوری داده های این پژوهش از آمار موجود در وب سایت های بین المللی و همچنین، پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش در بخش اول شامل آمار مربوط به کشور ایران و کشورهای فرانسه، اسپانیا، و آلمان می باشد. در بخش دوم نیز جامعه آماری شامل کلیه متخصصان و خبرگان مرتبط با صنعت گردشگری به تعداد نامحدود بوده که ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه با استفاده از روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی و آزمون تحلیل واریانس تک متغیری استفاده شده است. برای اعتبارسنجی مدل نیز از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. نرم افزارهای مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش شامل نرم افزار SPSS و Smart-PLS می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بین صنعت گردشگری ایران و کشورهای مورد بررسی تفاوت معناداری وجود دارد. در نهایت، مدل رقابت پذیری سفر و گردشگری برای کشور ایران ارائه شده است.

پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل علی خلق ارزش در صنعت گردشگری با تأکید بر توان بوم شناسی است. از نظر فلسفه پژوهش پارادایم خردگرایی، هدف کاربردی از نظر روش در زمره پژوهش های آمیخته اکتشافی قرار دارد. ابزار پژوهش مصاحبه و پرسشنامه بوده است و در دو بخش کیفی (تحلیل محتوا و دلفی) و کمی اجرا گردید. با مرور ادبیات نظری، مؤلفه های مدل شناسایی و با استفاده از روش تحلیل محتوا مقوله بندی صورت گرفت. برای تأیید و اجماع مؤلفه ها، عوامل برگرفته از ادبیات از طریق پرسشنامه دلفی به قضاوت خبرگان گذاشته شدند. جامعه آماری دلفی شامل 30 نفر از استادان هیئت علمی دانشگاه های معتبر کشور و همچنین مدیران، کارشناسان و بازاریابان فعال در حوزه گردشگری در شهر ایلام بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی نیز 384 نمونه از گردشگران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در نهایت روابط بین متغیرها، با استفاده از نرم افزار اسمارت پی. ال. اس تحلیل شد. در این مطالعه 34 عامل فرعی در 9 عامل اصلی شناسایی شد. بالاترین رتبه به مؤلفه برنامه پایداری (12/25) در نمره دهی اختصاص دارد. بعد از آن مؤلفه تعاملات آنلاین قرار دارد (88/24). دو مؤلفه بخش بندی مشتری و دریافت بازخورد در رتبه آخر قرار دارند (65/4). نتایج می تواند به عنوان الگویی برای پیاده سازی خلق ارزش استفاده گردیده و زمینه را برای رشد و توسعه هرچه بیش تر در صنعت گردشگری را فراهم کرد.

با توسعه فناوری و گسترش استفاده از داده های مکانی در صنعت گردشگری، توجه به موضوع نوظهور ژئومارکتینگ یا بازاریابی مبتنی بر مکان و به کارگیری فناوری های نوین مانند بلاک چین برای بهینه سازی ژئومارکتینگ، امری ضروری به نظر می رسد. هدف این پژوهش، طراحی یک الگوی ژئومارکتینگ مبتنی بر فناوری بلاک چین در صنعت گردشگری است. این پژوهش به طورکلی کمی و کیفی بوده و از حیث هدف، کاربردی به حساب می آید. جامعه آماری پژوهش شامل متخصصان حوزه بازاریابی گردشگری، فناوری اطلاعات و مدیران گردشگری بوده که با استفاده از روش نمونه گیری قضاوتی انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها و شناسایی مفاهیم اصلی، از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و بدون ساختار استفاده شده است. جهت بررسی اعتبار پژوهش، از مدل کرسول همراه با ارزیابی روایی محتوایی و پایایی درون کدگذار و میان کدگذار استفاده شده است. در این تحقیق از رویکرد نظریه داده بنیاد به شیوه اشتراوس و کوربین استفاده شده و با بهره گیری فرآیند کدگذاری سه مرحله ای باز، محوری و انتخابی مدلی مشتمل بر شرایط علی، زمینه ای و مداخله گر به همراه معرفی پدیده محوری و ارائه راهبردهای ژئومارکتینگ و شناسایی پیامدهای آن استخراج گردید. با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر پیچیدگی و حجم بالای اطلاعات مکان ها در صنعت گردشگری، استفاده از این فناوری در جهت پیاده سازی هر چه بهتر ژئومارکتینگ می تواند به شکل قابل توجهی در مدیریت این اطلاعات تأثیرگذار باشد. نتیجه کلی این پژوهش این بود که با توجه به حضور شرکت ها در عصر فناوری برای پیاده سازی ژئومارکتینگ مبتنی بر فناوری بلاک چین بایستی از راهبردهایی نظیر سیاست گذاری فناوری، توسعه زیرساخت و دیجیتال آنبوردینگ استفاده نمود.  

ذی نفعان صنعت گردشگری با ایجاد تاب آوری می توانند در برابر بحران ها بهبود یابند و بر اقتصاد ملی تأثیرگذار باشند. همچنین، با در نظر گرفتن ظرفیت های اجتماعی-فرهنگی، ذی نفعان می توانند بحران ها را به فرصتی برای رشد و توسعه پایدار تبدیل کنند. بنابراین، توجه به ایجاد تاب آوری ذی نفعان صنعت گردشگری و ارتقاء آن برای توسعه پایدار ضروری است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی تاب آوری ذی نفعان صنعت گردشگری با تکیه بر ظرفیت های اجتماعی-فرهنگی در استان های برگزیده گردشگری ایران (تهران، یزد، اصفهان و همدان) انجام شده است. این پژوهش از نوع بنیادی است، و روش پژوهش کیفی و به روش داده بنیاد صورت پذیرفته است. داده ها با روش نمونه گیری هدفمند نظری و با استفاده از ابزار مصاحبه عمیق با خبرگان پژوهش گردآوری و با استفاده از اصول تحلیل داده ها و مبانی کدگذاری، با کمک نرم افزار (مکس کیو دی ای) انجام شده است. در نتیجه الگوی پژوهش در 6 طبقه اصلی (موجبات علی، پدیده اصلی، شرایط زمینه ای، عوامل مداخله گر، راهبردها و پیامدها)، 6 مقوله اصلی (تعالی فرهنگی و معنوی جامعه، فرهنگ حمایت و نوآوری، چالش های صنعت گردشگری، تاب آوری ذی نفعان صنعت گردشگری، مدیریت تاب آوری، صنعت گردشگری تاب آور و پایدار)؛ 18 مقوله فرعی (سلامت معنوی، هم بستگی و انسجام اجتماعی، سلامت معنوی، نوآوری و خلاقیت، حمایت های دولتی و غیردولتی، چالش های صنعت گردشگری، ایجاد تاب آوری و حفظ ارزش های حاکم بر صنعت گردشگری، بهره مندی از ظرفیت های اجتماعی و فرهنگی، و غیره)؛ 64 کد مفهومی ارائه گردیده است. انتظار می رود به کارگیری الگوی تعیین شده در جهت تاب آوری و بهبود عملکرد صنعت گردشگری بهره برداری شود.  

زنجیره ارزش صنایع دستی، یک سیستم اقتصادی شامل مجموعه ای از فعالین و فعالیت های تجاری است که کسب وکار آن ها در امتداد یکدیگر، موجب تکامل و تجارت محصول، از تولیدکنندگان ابتدایی به مصرف کنندگان نهایی می شود و برای هر یک از فعالان شبکه، ارزش اقتصادی خلق می کند. از طرفی، صنعت گردشگری نیز به عنوان نزدیک ترین صنعت به صنایع دستی است که می تواند در جهت ایجاد و گسترش بازار صنایع دستی،  نقش حیاتی ایفا کند. در این پژوهش مفهوم و روند زنجیره ارزش صنایع دستی در دهستان عشرستاق شهرستان بهشهر استان مازندران، به عنوان نمونه ای از روستاهای با شرایط نسبتاً مشابه به ویژه در مناطق شمالی کشور مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش از طریق توزیع پرسشنامه بین مردم بومی و کارشناسان مربوطه صورت گرفته و تحلیل در SPSS و با آزمون T مستقل تک نمونه ای صورت گرفته است. تحلیل شاخص های زنجیره ارزش صنایع دستی در 7 متغیر نشان می دهد هر 7 متغیر زنجیره ارزش صنایع دستی شامل مصرف کننده، تولیدکننده، تکمیل کننده، خرده فروش، عمده فروش، تامین کننده و تسهیلگر در محدوده موردمطالعه وجود داشته و اثرگذار بوده است. بیشترین میانگین تاثیر را نقش «تسهیلگر» و «خرده فروشی» و کمترین تاثیر نسبی نیز در مولفه «تولیدکننده» و «مصرف کننده» ثبت شده است.

پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتبارسنجی الگوی بازاریابی مقصد گردشگری مبتنی بر فنّاوری های الکترونیک نوین انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، بنیادی و از نظر شیوه گردآوری داده ها پژوهشی توصیفی (غیرآزمایشی) است که با روش پیمایش مقطعی انجام شد. برای نیل به هدف از طرح پژوهش آمیخته اکتشافی استفاده شد. جامعه مشارکت کنندگان بخش کیفی شامل نخبگان صنعت گردشگری است که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و پس از 24 مصاحبه، اشباع نظری به دست آمد. جامعه آماری بخشی کمّی شامل گردشگران جزیره کیش است که حجم نمونه با فرمول کوکران 384 نفر برآورد شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش کیفی، از روش تحلیل مضمون با نرم افزار MaxQDA استفاده شد. در بخش کمّی نیز از روش حداقل مربعات جزئی در نرم افزار Smart PLS و SPSS استفاده شد. براساس یافته های پژوهش، مشخص شد شرایط سیاسی اقتصادی، حمایت و پشتیبانی حکومتی و شرایط فرهنگی   اجتماعی بر فنّاوری های الکترونیکی نوین و تحول دیجیتال تأثیر می گذارند. این عوامل بر روساخت ها و زیرساخت های گردشگری و توانمندسازی تأسیسات گردشگری اثر گذاشته و به آگاهی از برند مقصد، مدیریت تجربه گردشگران و بازاریابی چندحسی منجر می شوند. ازطریق بهبود آگاهی از برند مقصد، مدیریت تجربه گردشگران و بازاریابی چندحسی در نهایت دستیابی به بازاریابی مقصدهای گردشگری میسر می شود. 

تحقیق حاضر باهدف ارائه الگوی کارکردهای هتل های ایرانگردی، به شناسایی و تحلیل مؤلفه های کلیدی مؤثر در بهبود کیفیت خدمات گردشگری در صنعت هتلداری پرداخته است. این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی می باشد و برای گردآوری داده ها از روش فیش برداری استفاده شده است. داده های کیفی از 20 مورد از مطالعات پیشین استخراج و با رویکرد تحلیل مضمون استخراج شد. نتایج نشان می دهد که کارکردهای فرهنگی در صنعت هتلداری شامل ویژگی های ظاهری، فرهنگ سازمانی، نوآوری و فناوری، پایداری و مسئولیت اجتماعی، تنوع فرهنگی و خدمات مشتری می باشند. توجه به ویژگی های ظاهری، نظیر طراحی داخلی و خارجی، نورپردازی و استفاده از عناصر فرهنگی محلی، می تواند تأثیر قابل توجهی بر جذب مهمانان و ایجاد تجربه ای مثبت برای آن ها داشته باشد. همچنین، ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت که بر اساس احترام به مشتری، همکاری و تعامل میان کارکنان و مهمانان بنا شده باشد، از عوامل اساسی در ارتقاء رضایت مشتریان محسوب می شود. این فرهنگ سازمانی می تواند به تقویت روحیه تیمی و افزایش انگیزه کارکنان منجر شود و کیفیت خدمات ارائه شده را بهبود بخشد. نوآوری و فناوری نیز به عنوان ابزارهای کلیدی در بهبود فرآیندها و خدمات هتل ها مطرح شده اند. استفاده از فناوری های نوین و ابزارهای دیجیتال، می تواند به بهبود تجربه و افزایش کارایی عملیات هتل کمک کند. پیاده سازی سیاست های پایداری و مسئولیت اجتماعی نیز به عنوان یک جنبه مهم در جذب مشتریان آگاه به مسائل زیست محیطی شناخته می شود. هتل ها می توانند با استفاده از کارکردهای فوق، تصویر مثبتی از خود در جامعه ایجاد کنند و به جذب مشتریان جدید و حفظ مشتریان فعلی کمک کنند.