گزارش خلاف واقع

مقدمه و هدف: اعتماد عمومی و سلامت اجتماعی از ارکان اصلی توسعه پایدار هر جامعه محسوب می شوند. گزارش خلاف واقع توسط مأموران انتظامی می تواند این اعتماد را تضعیف کرده و پیامدهای گسترده ای بر روان، همبستگی و کارآمدی اجتماعی برجای گذارد لذا پژوهش حاضر به بررسی تحلیل مسئولیت کیفری مأموران انتظامی در گزارش خلاف واقع و پیامدهای آن بر اعتماد عمومی و سلامت اجتماعی می پردازد. روش کار: تحقیق مذکور مبتنی بر روش توصیفی و تحلیلی می باشد. بر اساس روش تحقیق کتابخانه ای، برای جمع آوری اطلاعات بعد از مأخذ شناسی و گردآوری منابع، با در نظر گرفتن موضوع تحقیق مورد ، منابع فقهی و حقوقی از ابزارهای فیش و فرم های مربوط به نکته برداری استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد هر نظامی به مناسبت انجام وظیفه عمداً گزارشی برخلاف واقع به فرماندهان یا دیگر مقامات مسئول تقدیم نماید و یا حق را کتمان کند و یا با سوءنیت گزارشی با تغییر ماهیت یا به طور ناقص ارائه دهد و یا عمداً جرائم ارتکابی کارکنان تحت امر خود را به مقامات ذی صلاح گزارش ندهد و یا از گزارش آن جلوگیری نماید یا گزارش ها و جرائم را به موقع اعلام نکند مرتکب جرم گردید و بنا بر شرایط جرم، مجازات می گردد. به نظر می رسد گزارش خلاق واقع از سوی مأموران نیروی انتظامی منجر به بی عدالتی، تغییر در ساختار برنامه ریزی و قانون گذاری و جلوگیری از شیوع جرم و جنایات، بی اعتمادی در بین افراد جامعه و ایجاد ساختار نارضایتی از نظام جمهوری اسلامی ایران در بین مردم می شود. نتیجه گیری: گزارش خلاف واقع مأموران انتظامی تأثیر قابل توجهی بر اعتماد عمومی و سلامت اجتماعی دارد. این امر می تواند منجر به کاهش همبستگی اجتماعی، افزایش احساس ناامنی و تضعیف کارآمدی نهادهای رسمی شود. بنابراین، تقویت نظارت، پاسخگویی و شفافیت عملکرد مأموران برای حفظ اعتماد مردم و ارتقای سلامت اجتماعی ضروری است.