پیش بینی پیشرفت تحصیلی براساس اضطراب جدایی دانش آموزان با میانجی گری ظرفیت تأملی و خودآگاهی والدین آنان در شهر قم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از پژوهش حاضر پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس اضطراب جدایی دانش آموزان با میانجی گری ظرفیت تأملی و خودآگاهی والدین آنان در شهر قم بود. پژوهش حاضر از مدل سازی معادلات ساختاری برای ارزیابی مدل مفهومی (پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس اضطراب جدایی دانش آموزان با میانجی گری ظرفیت تأملی و خودآگاهی والدین آنان در شهر قم) با داده های تجربی استفاده کرده است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی دارای اضطراب جدایی در شهر قم و مادران آنان بود که در سال تحصیلی 1403-1402 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و تعداد نمونه 381 نفر بود. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسش نامه اضطراب جدایی هان و همکاران (2003)، ظرفیت تأملی والدینی لویتن و همکاران (2017) و پرسش نامه خودآگاهی هیجانی گرنت و همکاران (2002) بود. داده های پژوهش به روش معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد پیشرفت تحصیلی بر اساس اضطراب جدایی دانش آموزان با میانجی گری ظرفیت تأملی و خودآگاهی والدین آنان قابل پیش بینی است (P<0/05). از یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که پیشرفت تحصیلی بر اساس اضطراب جدایی دانش آموزان با میانجی گری ظرفیت تأملی و خودآگاهی والدین آنان قابل پیش بینی است و این متغیرها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مؤثر هستند.Predicting Academic Achievement Based on Students' Separation Anxiety Mediated by Parental Reflective Functioning and Self-Awareness in Qom
The present study aimed to predict academic achievement based on students’ separation anxiety mediated by parents’ reflective functioning and self-awareness in Qom. This research employed structural equation modeling to evaluate the conceptual model (predicting academic achievement based on students’ separation anxiety mediated by their parental reflective functioning and self-awareness) using empirical data. The statistical population included all elementary school students with separation anxiety and their mothers in Qom during the 2023-2024 academic year. The sampling method was purposive, and the sample size consisted of 381 participants. The research instruments comprised the Separation Anxiety Questionnaire by Hahn et al. (2003), the Parental Reflective Functioning Questionnaire by Luyten et al. (2017), and the Emotional Self-Awareness Questionnaire by Grant et al. (2002). The data analyzed using structural equation modeling. The findings indicated that academic achievement could be predicted based on students’ separation anxiety through the mediating roles of their parents’ reflective functioning and self-awareness (P < 0.05). These findings suggest that academic achievement is significantly influenced by students’ separation anxiety and the mediating effects of their parents’ reflective functioning and self-awareness







