معصومه صفاری

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس اضطراب جدایی دانش آموزان با میانجی گری ظرفیت تأملی و خودآگاهی والدین آنان در شهر قم بود. پژوهش حاضر از مدل سازی معادلات ساختاری برای ارزیابی مدل مفهومی (پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس اضطراب جدایی دانش آموزان با میانجی گری ظرفیت تأملی و خودآگاهی والدین آنان در شهر قم) با داده های تجربی استفاده کرده است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی دارای اضطراب جدایی در شهر قم و مادران آنان بود که در سال تحصیلی 1403-1402 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و تعداد نمونه 381 نفر بود. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسش نامه اضطراب جدایی هان و همکاران (2003)، ظرفیت تأملی والدینی لویتن و همکاران (2017) و پرسش نامه خودآگاهی هیجانی گرنت و همکاران (2002) بود. داده های پژوهش به روش معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد پیشرفت تحصیلی بر اساس اضطراب جدایی دانش آموزان با میانجی گری ظرفیت تأملی و خودآگاهی والدین آنان قابل پیش بینی است (P<0/05). از یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که پیشرفت تحصیلی بر اساس اضطراب جدایی دانش آموزان با میانجی گری ظرفیت تأملی و خودآگاهی والدین آنان قابل پیش بینی است و این متغیرها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مؤثر هستند. 

از مهم ترین ریسک های هر سازمان، خطرهای تکنولوژی است. در شرکت های گاز به علت گسترش فعالیت ها، افزایش تعداد مشترکین و افزایش سهم گاز در سبد انرژی، تکنولوژی، نقش مهمی در عرضه خدمات مطلوب دارد. هدف از انجام این پژوهش، معرفی چارچوب مناسبی برای شناسایی ریسک های تکنولوژی شرکت های گاز و اولویت بندی آنها با استفاده از تکنیک تلفیقی FMEA-TOPSIS است. ازجمله تفاوت های این پژوهش با سایر پژوهش ها، تمرکز بر ریسک های تکنولوژی شرکت گاز است. نوآوری دیگر این پژوهش، روش به کاررفته در آن، مخصوصاً ترکیب دو تکنیک FMEA و TOPSIS است. در این مقاله، شاخص های شناسایی شده در قالب کاربرگ FMEA قرار داده شد و به 33 نفر از خبرگان و پیمانکاران صنعت گاز ارسال شد. پس از امتیازدهی به ریسک ها در قالب کاربرگ FMEA، به جای محاسبه عدد RPN، تکنیک TOPSIS برای رتبه بندی ریسک ها استفاده شده است. یافته های به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد مهم ترین ریسک های تکنولوژی در توزیع انرژی گاز به ترتیب، تغییرات شاخص اقتصاد کلان (نرخ ارز و تورم) در کشور، ناتوانی در دستیابی به تجهیزات و ماشین آلات لازم، ناتوانی در دستیابی به تکنولوژی های ساخت و تولید و تأمین مالی محدود برای توسعه تکنولوژی است. رتبه بندی سایر ریسک های تکنولوژی توزیع انرژی گاز در جدول 6 آورده شده است. نتایج به دست آمده با توجه به رویکرد جدید و منطقی و همچنین تأیید کارشناسان این صنعت، از اعتبار کافی برخوردار است و قابلیت به کارگیری در این صنعت را دارد.