اثربخشی آموزش تنظیم هیجان به شیوه گراس بر تحمل پریشانی و ناگویی هیجانی دانشجویان دختر خوابگاهی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: زندگی در خوابگاه و دور از خانواده، دانشجویان را با چالش های هیجانی و رفتاری روبرو می کند و به همین دلیل هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش تنظیم هیجان بر تحمل پریشانی و ناگویی هیجانی دانشجویان دختر خوابگاهی بود. روش: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی دانشجویان دختر ۲۰ الی ۳۰ ساله مقیم خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند که ۴۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرگروه ۲۰ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایشی به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش را دریافت کردند اما مداخله ای برای گروه کنترل انجام نشد. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه های تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و ناگویی هیجانی بگبی و همکاران در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سنجیده شدند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد آموزش تنظیم هیجان توانسته است تفاوت معناداری بین دو گروه در دو متغیر پژوهش ایجاد کند بدین صورت که تأثیر ۱۷ درصدی بر افزایش تحمل پریشانی (۷۷/۷ = F، ۰۱/۰ > p) و تأثیر ۱۳ درصدی بر کاهش ناگویی هیجانی گروه آزمایش داشته است (۷۹/۵ = F، ۰۵/۰ > p). نتیجه گیری: با آموزش مهارت های تنظیم هیجان به دانشجویان می توان توانایی هیجانی آن ها را جهت زندگی در شرایط چالش برانگیز خوابگاه افزایش داد.Investigating The Effectiveness of Emotion Regulation Training Using Gross's Method on Distress Tolerance and Alexithymia of Female Dormitory Students
Aim: Living in a dormitory away from family presents students with various emotional and behavioral challenges. Therefore, this study aimed to examine the impact of emotion regulation training on distress tolerance and alexithymia among female dormitory students. Method: This research employed a quasi-experimental design with pre-test, post-test, and follow-up assessments, including a control group. The statistical population consisted of all female dormitory students aged 20 to 30 residing at the Islamic Azad University of Isfahan during the 2023–2024 academic year. From those who met the inclusion criteria, 40 participants were purposefully selected and randomly assigned to either the experimental group or the control group (20 participants in each). The experimental group underwent eight 90-minute sessions of emotion regulation training, while the control group did not receive any intervention. Both groups were assessed at the pre-test, post-test, and follow-up stages using the Distress Tolerance Scale developed by Simons and Gaher and the Alexithymia Scale created by Bagby et al. Results: Data analysis conducted using repeated measures analysis of variance indicated a significant difference between the experimental and control groups across both study variables. Specifically, emotion regulation training resulted in a 17% increase in distress tolerance within the experimental group (F = 7.77, p < 0.01) and a 13% reduction in alexithymia (F = 5.79, p < 0.05). Conclusion: By equipping students with emotion regulation skills, their capacity to navigate the emotional challenges of dormitory life can be enhanced.
تبلیغات
