ادبیات پست مدرن، بازگشت به خویشتنِ کلاسیک: «تحلیل جلوه های روایی انیمیشن آخرین داستان و شاهنامه فردوسی» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هنر پست مدرن به مثابه گفتمانی در تقابل با انگاره های دوره مدرن، با تغییر شیوه های روایی و بازگشت به ویژگی های روایی کلاسیک و نفوذ در جهان رسانه، گفتمان سینمای پست مدرن را خلق کرده است. ماهیت متناقض و وهم آلود انیمیشن، ظرفیت لازم جهت روی آوردن به نظریه ها و رویکردهای نوین روایی از جمله جنبه های مشخصی از پست مدرنیسم را در اختیار این رسانه قرار می دهد. بر این مبنا و بنا بر فرضیه پژوهش، داستان «ضحّاک» در شاهنامه و انیمیشن «آخرین داستان»، دو روایت قیاس پذیر و با ویژگی های روایت شناسانه مشترک هستند. هدف اصلی این مقاله تبیین مفاهیم پست مدرنیست و بیان چگونگی بهره گیری از برخی جلوه های روایی این گفتمان در روایت سینمایی «آخرین داستان» در مقایسه با نیای کلاسیک خود می باشد. برای نیل به این هدف، با به کارگیری روش اسنادی و با رویکردی توصیفی -تحلیلی، برخی از مؤلفه های بیانی پست مدرن در مقایسه با عناصر روایت کلاسیک مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. براساس نتایج حاصل شده، انیمیشن «آخرین داستان» با بهره گیری از مفاهیمی مانند بینامتنیت، روایت غیرخطّی، علّیت، خیال-واقع انگاری، رویکرد سورئالیسی و بریکولاژ، ارتباط فنّی و منطقی خود را با تکنیک های روایی و عناصر کلاسیک حفظ کرده و در انتقال معنا به مخاطب و خلق سوژه های سرگردان و جهانی پیچیده و وهم آلود موفق بوده است.Postmodern literature, returning to the classical self "Comparative analysis of the narrative structure of Zahhak's story in the animation of the last story and Ferdowsi's Shahnameh"
Postmodern art, as a discourse in opposition to the ideas of the modern period, has created the discourse of postmodern cinema by changing the narrative methods and returning to the classical narrative characteristics and influencing the media world. The paradoxical and illusory nature of animation provides this media with the necessary capacity to turn to new narrative theories and approaches, including certain aspects of postmodernism. On this basis and according to the hypothesis of the research, the story of "Zahhak" in the Shahnameh and the animation "The Last Story" are two comparable narratives with common narratological features. The main purpose of this article is to explain the concepts of postmodernism in comparison to its classical ancestor and to express how to use some of the narrative effects of these two discourses in the cinematic narration of "The Last Story" and the narration of "Zahhak" in the Shahnameh.Material & MethodsTo achieve the goal of the research, by using the documentary method and with a descriptive-analytical approach, some postmodern expressive components have been discussed and investigated in comparison with the classical narrative elements.Discussion of Results & Conclusions Based on the results obtained, the animation "The Last Story" by using concepts such as intertextuality, non-linear narrative, causality, fantasy-realism, surrealist approach and bricolage, maintains its technical and logical connection with narrative techniques and classical elements and conveys meaning to The audience and the creation of wandering subjects and a complex and illusory world have been successful.
تبلیغات
