شناسایی و رتبه بندی چالش های اقتصاد دریا محور در ایران بر اساس سند تحول دولت مردمی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: این تحقیق باهدف بررسی و اولویت بندی چالش های بخش اقتصاد دریا محور بر اساس سند تحول دولت مردمی ایران انجام صورت گرفته است. روش شناسی: برای نیل به این مقصود از روش تحلیل سلسله مراتبی با استفاده از نرم افزار اکسپرت چویس نظر خبرگان توسط پرسشنامه مقایسه زوجی صورت گرفته است. یافته ها: نتایج نشان می دهد در میان چالش های اصلی اقتصاد دریا محور ازنظر خبرگان ضعف در شکل گیری زنجیره ارزش خدمات در حوزه دریایی با داشتن ضریب 0.417 مهم ترین چالش اقتصاد دریا محور محسوب می شود. سهم کم ناوگان ملی از تجارت دریا بر در کشور با کسب ضریب 0.350 در رتبه دوم قرار می گیرد و ضعف در مدیریت کلان حوزه دریایی کشور با داشتن ضریب اهمیت0.233 در پایین ترین رتبه از چالش های اقتصاد دریا محور قرار دارد. همچنین نتایج نشان می دهد در بین هفت عامل ، فقدان سیاست گذاری و هماهنگ کننده فرا بخش دریا و تداخل وظایف تنظیم گری وتصدیگرایانه در برخی دستگاه ها مهم ترین عامل ایجاد این چالش ها از دید خبرگان محسوب می شود نتیجه گیری: بنابراین جهت توسعه اقتصاد دریا در بخش اقتصاد و کاهش چالش های آن سیاست گذاران اقتصادی می بایست باز معماری نظام ملی حکمرانی حوزه دریایی با تشکیل شورای عالی دریایی کشور و توسعه همکاری های ظرفیت ساز و صیانتی در معاهدات و عهدنامه های بین المللی با تشکیل کمیته ملی دیپلماسی دریایی در دستور کار مسئولین قرار گیرد.Identifying and ranking the challenges of the maritime economy in Iran based on the People's Government Transformation Document
Objective: This research aims to examine and prioritize the challenges of the maritime economy sector based on the document of the Iranian People's Government's Development. Methodology: To achieve this purpose, the analytic hierarchy process was used using the Expert Choice software, and the experts' opinions were collected using a paired comparison questionnaire. Findings: The results show that among the main challenges of the maritime economy, according to the experts, the weakness in the formation of the value chain of services in the maritime domain is considered the most important challenge of the maritime economy with a coefficient of 0.417. The low share of the national fleet in the country's seaborne trade is ranked second with a coefficient of 0.350, and the weakness in the macro-management of the country's maritime domain is ranked lowest with an importance coefficient of 0.233. The results also show that among the seven factors, the lack of policy-making and coordination across the maritime sector and the interference of regulatory and operational duties in some agencies are considered the most important factors in creating these challenges from the experts' perspective. Conclusion: Therefore, in order to develop the maritime economy in the economic sector and reduce its challenges, economic policymakers should re-architect the national maritime governance system by forming the country's Supreme Maritime Council and developing capacity-building and protection cooperation in international treaties and agreements by forming the National Maritime Diplomacy Committee.
تبلیغات
