تحلیل فضایی شاخص های برند گردشگری مقصد در سکونت گاه های روستایی(مطالعه موردی: شهرستان زبرخان) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف : صنعت گردشگری از بزرگ ترین صنایع در جهان و مهم ترین منبع درآمد و ایجاد فرصت های شغلی است. در همین راستا جوامع با اقدام به برند سازی در عرصه گردشگری باعث ایجاد تمایز و توسعه گردشگری روستایی می شوند. هدف مطالعه حاضر تحلیل فضایی شاخص های برند گردشگری مقصد در سکونت گاه های روستایی است. روش شناسی : روش تحقیق جمع آوری اطلاعات این پژوهش توصیفی- تحلیلی و به صورت اسنادی و میدانی (پرسش نامه) است. جامعه آماری پژوهش خانوارهای روستایی است که با توجه به فرمول کوکران 165 خانوار از کل 4726 خانوار روستایی ساکن در 10 روستای شهرستان زبرخان بررسی شده اند. یافته ها : بر پایه نتایج در مورد شاخص های ایجاد برند گردشگری روستایی، بررسی وضعیت شاخص ها در سطح روستاهای مورد مطالعه با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای نشان داد روستای دیزبادعلیا در شاخص های تصویر برند، کیفیت ادراک شده و آگاهی از برند به ترتیب با میانگین 3/53، 3/83 و 4/29 رتبه اول و روستای اردوغش با میانگین 4/66 در شاخص حس تعلق به مکان، رتبه اول را به خود اختصاص دادند و همچنین براساس نتایج آزمون T شاخص حس تعلق به مکان و کیفیت ادراک شده به ترتیب با میانگین های 4/36 و 3/47 به عنوان مهم ترین شاخص های برند گردشگری در روستاهای مورد مطالعه بوده اند. نتیجه گیری و پیشنهادات : با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره ماباک مشخص شد شاخص های مؤثر بر ایجاد برند گردشگری در روستاهای دیزبادعلیا، اردوغش، باغشن و حاجی آباد به ترتیب با وزن های نهایی 33/23-، 33/46-، 33/46 و 33/56- بالاتر از حد ایده آل مثبت و در روستاهای حصار زبرخان، عصمت آباد و گرینه به ترتیب با وزن های 34/14-، 33/86- و 33/74- پایین تر از حد ایده آل است. نوآوری و اصالت : تحقیق حاضر در زمره معدود تحقیقاتی است که در حوزه برند گردشگری در منطقه مورد مطالعه انجام پذیرفته است.Spatial Analysis of Destination Tourism Brand Indicators in Rural Settlements (Case Study: Zabarkhan County)
Context and Purpose : The tourism industry is one of the largest industries in the world, serving as a significant source of income and job opportunities. In this regard, communities that engage in branding activities in the field of tourism contribute to the differentiation and development of rural tourism. The aim of this study is to analyze the spatial indicators of destination tourism branding in rural settlements. Design/methodology/approach : This study uses a descriptive-analytical research method, conducted through documentary and field research (questionnaires). The research's statistical population consists of rural households, and based on Cochran's formula, 165 households out of a total of 4,726 rural households residing in 10 villages of Zabrkhan County were examined. Findings : Based on the results regarding the indicators of rural tourism branding, the examination of the indicators' status at the level of the studied villages using the one-sample t-test showed that Dezbad Aliya village ranked first in the brand image, perceived quality, and brand awareness indicators with means of 3.53, 3.83, and 4.29, respectively. Ardoghesh village ranked first in the sense of place indicator with a mean of 4.66. Additionally, based on the results of the t-test, the sense of place and perceived quality indicators were identified as the most important branding indicators in the studied villages, with means of 4.36 and 3.47, respectively. Conclusion : Furthermore, using the multi-criteria decision-making method, it was determined that the effective indicators in creating tourism branding in the villages of Dezbad Aliya, Ardoghesh, Baghshan, and Hajjiabad, with final weights of 33.23, 33.46, 33.46, and 33.56, respectively, were higher than the ideal positive limit. In contrast, the villages of Hesar Zabrkhan, Esmatabad, and Grineh ranked lower than the ideal limit, with final weights of 34.14, 33.86, and 33.74, respectively. Originality/value : The present study is among the few studies that have been conducted in the field of tourism branding in the studied region.
تبلیغات
