تحلیل انتقادی گفتمان چند وجهی در نقاشی معاصر ایران (نمونه مورد مطالعه: مجموعه «دگردیسی» اثر محمود سبزی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تحلیل معاصر هنری به جای تمرکز بر اثر به عنوان یک شئ منحصر به فرد، به سمت تفسیر و تبین فضاهای تولید، ارائه و دریافت آثار سوق پیدا کرده است؛ به این ترتیب نمایان ساختن فرآیند بر تحلیل صرف آثار غلبه یافته است. درنظر گرفتن وجه زبانی به کار رفته در خلق و ارائه اثر در خوانش آن، می تواند بخشی از این پروسه را آشکار سازد. لایه های زبانی در دوره های مختلف تاریخ هنر و به علت های گوناگون با لایه های تصویری هم نشین شده اند؛ اما امروزه این آمیختگی ها نظم گفتمانی متفاوتی نسبت به گذشته را سامان بخشیده و ساختار بندی تازه ای را شکل می دهد. مطالعه ارتباط گفتمان های دو وجهی زبانی و تصویری با یکدیگر و با بافت اجتماعی و فرهنگیشان، چگونگی صورت بندی آن را نشان خواهد داد. مقاله با هدف واکاوی ارتباط میان زبان نوشتاری در نقاشی معاصر ایران و عمل اجتماعی به این سوال پاسخ می دهد که: پیوند میان کاربرد زبان و پرکتیس اجتماعی در چه عواملی نهفته است؟ استفاده از وجه زبانی در هنر معاصر ایران طیف گستره ای از ابزاری مفهومی تا ابژه ای به مثابه نشانه فرهنگی را شامل می شود. با توصیف ظاهر وجه ها در نمونه مورد مطالعه از منظر تحلیل انتقادی این نوع از گفتمان، جان مایه آثار تقابل شرق/غرب تفسیر شده و عناصر ایدئولوژیک دانش زمینه ای به کار رفته در خلق و ارائه آثار، پیش فرض های هویتی داده شده تبیین شد. و تأثیرات این نوع از گفتمان آمیخته بیش از آنکه خلاقانه روابط از پیش موجود را دگرگون سازد، به حفظ، تکثیر و همگن سازی منجر شده است.Critical Multi-modal discourse analysis in Iranian contemporary painting (case study: Transformation collection by Mahmood Sabzi)
Contemporary art analysis has shifted from focusing on the artwork as a unique object to interpreting and explaining the context of production, presentation, and reception of artworks. In this way, revealing the process has been overcome the mere analysis of works. Considering the used linguistic mode in the creation and presentation of the work, can reveal part of this process in reading it. Linguistic layers are combined with visual layers in different periods of art history for various reasons. However, today these fusions have organized a different order of discursive order compared to the past and forms a new structure. The study of the relationship between two-modal linguistic and visual discourses, as well as their connection to social and cultural contexts, will illustrate how these elements are articulated.This article aims to explore the relationship between written language in contemporary Iranian painting and social practice, addressing the question: what factors underpin the connection between language use and social practice? The use of language in contemporary Iranian art encompasses a wide spectrum from a conceptual tool to an object as a cultural sign. Describing the appearance of mods in the case study from the perspective of critical analysis of this type of discourse, the structure of texts is interpreted East/West conflict. And the ideological elements of contextual knowledge used in creating and presenting the works were explained given identity defaults. And the effects of this type of hybrid discourse have led to preservation, reproduction and homogenization rather than transform pre-existing relationships creatively.
تبلیغات
