تفسیر آیه یازدهم سوره رعد از نگاه مفسران فریقین (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
آیه 11 سوره رعد، آشکارا درباره سنت تغییر بحث کرده و اهمیت ویژه آن، ازاین جهت است که سرنوشت انسان بر مبنای اراده شخصی خویش در مسیر سعادت یا شقاوت را بیان می کند. پژوهش پیش رو، نشان می دهد که مفسران فریقین، دو رویکرد درباره این نوع تغییر مطرح کرده اند: یکی رویکرد اعمّی که مراد از «ما» ی موصوله در «ما بقوم» را اعم از «نعمت» و «نقمت» گرفته اند. هدف از نگارش این مقاله اثبات همین رویکرد است. دوم رویکرد «اختصاصی» مانند دیدگاه علامه طباطبایی که «ما» ی موصوله را به نعمت اختصاص داده اند. در این پژوهش، دیدگاه دوم با روش توصیفی-تحلیلی نقد شده و این نتایج به اثبات رسیده است. نگاه جامع به همه آیات قرآن، خلاف دیدگاه علامه طباطبایی را اثبات می کند؛ مبنی بر این که مراد از «ما بقوم» در آیه محل بحث، اعم از نعمت ها و نقمت هاست. در «سنت تغییر» مراد از تغییر، تغییرات درونی و واقعی انسان هاست که هر فردی می تواند از طریق پاک سازی روح و نفس خویش و توبه نصوح، این تغییر وضعیت را در خود ایجاد نماید.Sunni and Shi’ite Qur’anic Exegetes on (Q. 13:11)
(Q. 13:11) introduces taghyīr (change) as a divine tradition. Indeed, it has specific importance due to its connection with human destiny, which is based on the individual free will to take the path of felicity or fall into the chasm of misery. The present article demonstrates that the Qur’anic exegetes of two major Islamic sects, namely Sunni and Shi’a, have suggested two approaches concerning this type of change. In the first approach, that the present article is seeking to prove, what the relating pronoun "mā" implies in the Qur’anic phrase “mā bi qawmin” can include both blessing and cursing. However, there is another approach that dedicates the mentioned "mā" exclusively to blessings and, for example, has been adopted by Muḥammad-Ḥusayn Ṭabāṭabāʾī, the famous Shi’i scholar and exegete. In this research, the second one has been criticized through a descriptive-analytical method. Additionally, it is emphasized that the change meant by the Qur’an is an inner and real transition, not an apparent and external one. Moreover, such a change may be reached through the purification of the human soul. It seems proper to suggest as well that all divine traditions, especially the tradition of change that has the main role in human destiny, are regarded as one of the significant factors in the training of men.
تبلیغات
