بررسی گردشگری فیلم در سینمای ایران (نمونۀ مطالعه شده: چهل و سومین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سینما یک پدیده چندبعدی و صنعتی تأثیرگذار در دنیای امروز است. در سال های اخیر رابطه بین سینما و گردشگری باعث شده است که موضوع گردشگری قابل توجه فیلمسازان از یک سو و مقاصد گردشگری ازسوی دیگر قرار گیرد. به گونه ای که به بسیاری از مقاصد گردشگری براساس ایجاد تصویر و ذهنیت مناسب در ذهن بیننده، توجه شده و این امر باعث رونق و توسعه گردشگری در آن مقصد شده است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با هدف بررسی موضوعی گردشگری فیلم در سینمای ایران انجام شده است و محقق با استفاده از مشاهده، نسبت به جمع آوری اطلاعات اقدام کرده و بخش سودای سیمرغ چهل و سومین دوره جشنواره فیلم فجر به عنوان نمونه مطالعه شده مدنظر قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد به موضوع گردشگری فیلم در ایران توجه نشده و در عموم فیلم های نمایش داده شده موضوع سفر و گردشگری جایگاه مشخصی نداشته و یا فیلم ظرفیت لازم برای ایجاد انگیزه در مخاطب برای انجام سفر به مقصد مشخصی را ندارد. تنها دو فیلم «زیبا صدایم کن» و «سونسوز»، با ایجاد تصاویر مناسب، شخصیت پردازی مطلوب و روایتی دلنشین توانسته اند تا اندازه ای ترکیب عوامل جذب کننده برای تمایل به سفر را در فرم و محتوای خود ایجاد کنند بنابراین توجه بیشتر به ارتباط بین سینما و گردشگری در ایران ضروری است.An Investigation of Film-Induced Tourism in Iranian Cinema (Case Study: The 43rd Fajr Film Festival)
In today’s world, cinema is a multilayered and impactful industrial phenomenon. In recent years, the association between cinema and tourism has never ceased to attract the attention of filmmakers to film-induced tourism and tourist destinations. By fostering an appropriate image and mentality, many destinations have managed to attract tourists and boost the industry. The present study employed a descriptive-analytical method to investigate film-induced tourism in Iranian cinema. A set of observations was used to collect the data, and the Soda-ye-Simorgh section of the 43rd Fajr Film Festival was selected as the case study. The results of this study show that film-induced tourism has been overlooked in Iran, and travel and tourism have not received much attention in most films, or films do not have the necessary capacity to motivate the audience to travel to a specific destination. Only two films, “Whisper My Name” (in Persian Ziba Sedayam Kon) and “Sonsuz”, have managed to blend attractive factors to intrigue the desire to travel in their form and content, by creating appropriate images, desirable characterization, and a pleasant narrative. It implies that more attention should be paid to the relationship between cinema and tourism in Iran.
تبلیغات
