حبیب احمدی ارکمی

این مقاله به مطالعه معرفت شناسی شخصی اساتید نسبت به انطباق پذیری تکنولوژی های مجازی در آموزش پرداخته است. این پژوهش با روش کیفی اجرا و جامعه آماری در این تحقیق اساتید دانشگاه کردستان بوده اند. ابزار جمع آوری داده مصاحبه نیمه سازمان یافته بود که با روش نظری مبنایی تحلیل و برای ارتقای کیفی و افزایش سرعت و دقت تحلیل داده ها از ابزاری نرم افزاری به نام ان ویوو استفاده شده است. یافته های این تحقیق عوامل زیر می باشد: تحمیلی و اقتدارگرا بودن روش تدریس اساتید، ساده نگری تدریس در آموزش عالی، معتقد به حضوری و شناخت گرا بودن ماهیت یادگیری، دوگانه نگری اساتید نسبت به ارزشیابی تحصیلی و محیط های فیزیکی مهمترین محرک شرطی برای تعامل انسان می باشد. به طور کل نتایج نشان داد اساتید یک نگرش سنتی مبتنی بر تئوری های یادگیری رفتار گرایی در ابعاد مختلف تدریس، ارزشیابی، استفاده از منابع درسی و تعامل با دانشجویان دارند و آموزش مجازی را به عنوان یک روش کامل و استاندارد در آموزش مورد نظر قرار نمی دهند، بلکه آن را به عنوان یک زمینه و ابزار تکمیلی که کاستی های آموزش کنونی را می تواند تکمیل کند، می دانند.

زمینه و هدف: نظر افسران پلیس در مورد ارزش درک شده آموزش عالی که بیشترین مزیت را برای افسران پلیس آینده و فعلی دارد، بسیار مهم است. در این پژوهش، محققان به دنبال ساخت و اعتباریابی ابزار سنجش ارزش آموزش عالی در کارکنان پلیس بودند. روش: این پژوهش، با رویکردی کاربردی و اکتشافی و به روش آمیخته متوالی اکتشافی انجام شد. روش تحقیق کیفی از نوع پدیدارشناسی توصیفی است و در تحلیل داده های آن، از روش کلایزی استفاده شد. مشارکت کنندگان، هفده نفر با درجات و مشاغل مختلف بودند که با روش نمونه گیری هدفمند از نوع ملاک محور انتخاب شدند و با ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته مورد مطالعه قرار گرفتند. روش تحقیق کمّی از نوع توصیفی همبستگی می باشد. برای حجم نمونه 144 نفر از واجدان شرایط شرکت در پژوهش با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ضرایب آلفای کرونباخ پرسش نامه ها بین 80/0 تا 90/0 است. برای ارزیابی ویژگی های روان سنجی پرسش نامهمحقق ساخته از تحلیل عامل اکتشافی،  برای بررسی برازش داده ها با الگوی سازه ای پرسش نامه، از تحلیل عاملی تأییدی و جهت تحلیل داده های کیفی از نرم افزار ATLAS.ti، برای محاسبات مربوط به تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی از از نرم افزار Mplus8.7 و برای آزمون همبستگی از spss21 استفاده شد. یافته ها: پس از سنجش اعتبار محتوا، اعتبار صوری و اعتبار سازه با استفاده از تحلیل عاملی داده های حاصل از پژوهش، ابزار سنجش ارزش برنامه های درسی آموزش عالی به 48 مؤلفه در سه بُعد اصلی تبدیل شد. این الگوی سه عاملی از برازش مناسب برخوردار و براساس مفهوم متغیرها و پیش زمینه نظری به نام های ارتقا و بهبود عملکرد سازمانی (حرفه گرایی)، اخلاق حرفه ای و مدرک محوری (ارزش منفی) تفسیر و نام گذاری شده اند. نتیجه گیری: با توجه به ویژگی منحصر به فرد الگوی پیشنهادی (مستخرج شده از درک و فهم افسران پلیس مشغول به خدمت)، در سیاست گذاری و برنامه ریزی نظام آموزش عالی به منظور بهبود عملکرد شغلی و نیز در جهت دستیابی به استانداردها در حوزه های مختلف برنامه درسی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: شغل مجریان قانون در چند دهه اخیر دستخوش تغییرات چشمگیری شده است. بسیاری استدلال می کنند که مهمترین دلیل این تغییرات حرفه ای گرایی پلیس است. از این رو، هدف این مقاله سنجش میزان نگرش کارکنان تحصیل کرده پلیس به حرفه ای شدن است.روش: این مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی است که به منظور سنجش حرفه ای بودن پلیس با مقیاس نگرشی ریچارد هال در دو سطح رده های ماموریتی اجرایی و رده های ستادی پشتیبانی انجام شد. با توجه به نامعلوم بودن تعداد جامعه مورد نظر در این پژوهش بر اساس فرمول کوکران برای جوامع نامعین با انحراف معیار 39/0 و میزان خطای 5/0 برای تعیین حجم نمونه، برای جامعه کارکنان پلیس در شهر تهران تعداد نمونه حداقل 233 نفر برآورد و این تعداد از علاقه مندان و واجدان شرایط شرکت در پژوهش یعنی افسرانی که حداقل یک مقطع تحصیلی دانشگاهی را گذرانده بودند، به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. تجزیه و تحلیل حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس نسخه 18 و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل نشان داد نگرش حرفه ای شدن در بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشته و نگرش حرفه ای بالاتر از حد متوسط در همه ابعاد به ترتیب رتبه سازمان حرفه ای(41/3)، خودتنظیمی(18/3)، حس تعهد(07/3)، استقلال(72/2) و خدمت به مردم(62/2)بدست آمد. همچنین در واحدهای ماموریتی اجرایی مولفه های نگرشی خدمت به مردم، حس تعهد، خودتنظیمی  و در واحدهای ستادی پشتیبانی وجود سازمان حرفه ای و استقلال در کار برای حرفه ای شدن را مهم و ضروری تر دانستند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه نگرش کارکنان تحصیل کرده پلیس با مؤلفه های اولیه حرفه گرایی همسو است این نتیجه حاصل شد که نگرش مدیریتی مثبت نسبت به حرفه گرایی می تواند مهارت های حرفه ای شدن را تقویت، متخصصان را آموزش و عملکرد کلی پلیس را بهبود ببخشد. همچنین، تحصیلات عالی به عنوان یک نقطه کانونی در فرآیند حرفه ای سازی سازمان و بالطبع کارکنان پلیس باید مورد توجه مدیران و فرماندهان قرار گیرد.

زمینه و هدف: بالابردن کیفیت و اثربخشی نظام آموزشی در تحقق صیانت پیش رویدادی می تواند امنیت و آمادگی پلیس را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. فقدان تحقیقات جامعی که ارزیابی کند نظام های آموزشی تا چه اندازه کارکنان پلیس را به دانش و مهارت های مورد نیاز برای تحقق صیانت پیش رویدادی مجهز می کنند، وجود دارد. این مطالعه با هدف ارایه الگوی ارتقای کیفیت و اثربخشی نظام آموزشی پلیس در تحقق صیانت پیش رویدادی انجام شده است. روش شناسی: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع داده، کیفی و بر اساس نظریه پردازی داده بنیاد می باشد. جامعه آماری شامل متخصصان آموزش منابع انسانی، صاحب نظران دارای سابقه برنامه ریزی، اجرایی و کارشناسان خبره حوزه آموزش منابع انسانی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تکنیک گلوله برفی و نمونه گیری نظری با اصل اشباع نظری، 12 شرکت کننده انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده ازکُدگذاری باز، محوری، و انتخابی انجام شد. نتایج تحلیل داده ها، حاکی از 16 مقوله کلی است که در چارچوب مدل پارادایمی شامل: شرایط علی(ارتقاء دانش نظری، آموزش های پیشگیرانه و مهارت محور، توانایی های تحلیلی و تصمیم گیری و فرهنگ سازمانی)، پدیده محوری(کیفیت و اثربخشی نظام آموزشی در تحقیق صیانت پیش رویدادی)، راهبردها(رویکرد جامع و نظامند، استفاده از فناوری های نوین، مدیریت راهبردی، رهبری موثر و توسعه حرفه ای)، شرایط مداخله گر(عوامل سازمانی، عوامل انسانی)، شرایط زمینه ای( استانداردسازی آموزش، منابع کافی و موجود، فرهنگ و جو مناسب سازمانی) و پیامدها(پیامدهای سازمانی و پیامدهای فردی)تحلیل شدند. نتایج: الگوی طراحی شده نشان داد آموزش موثر در تحقق صیانت پیش رویدادی نیازمند یک رویکرد جامع است که کیفیت مربی، محیط آموزشی، انگیزه کارآموز و زمینه خطر خاص را در نظر می گیرد. فرماندهی انتظامی باید بر ایجاد برنامه های آموزشی جذاب و متناسب با زمینه تمرکز کنند و روی مربیان با کیفیت بالا سرمایه گذاری کنند تا تأثیر تلاش های آموزشی خود را بر فرهنگ و عملکرد صیانت پیش رویدادی به حداکثر برسانند.