محبوبه سقاب گندم آبادی

محبوبه سقاب گندم آبادی

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدیدترین

فیلترهای جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۴ مورد از کل ۴ مورد.
۱.

A Semantic Analysis of Mawaddah and the Islamic Philosophy of Marriage in Surah Ar-Rum (30:21)

کلیدواژه‌ها: mawaddah philosophy of marriage Qur’an semantic evolution

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۷ تعداد دانلود : ۴
Verse 21 of Surah Ar-Rum states: “And of His signs is that He created for you spouses from among yourselves so that you may find tranquility in them, and He placed between you affection ( mawaddah ) and mercy. Indeed, in that are signs for a people who reflect”. This verse, which conveys the Qur’ānic philosophy of marriage, notably employs the word mawaddah to express affection, a choice that warrants deeper investigation. Analyzing the semantic evolution of key Qur’ānic terms is a valuable and emerging approach in Qur’ānic studies. The vocabulary of the Qur’ān often draws from the lexicon of pre-Islamic Arab culture, including terms common in tribal discourse and poetic expression. Like many such words, mawaddah retained its semantic core but underwent significant development in its meaning within the Qur’ānic worldview. This paper explores the semantic trajectory of mawaddah and offers a critical analysis of its usage in Surah Ar-Rum, verse 21. It concludes that no other synonymous term would convey the depth and intended meaning as effectively as mawaddah in this context
۲.

A Historical, Descriptive and Cognitive Semantic Evaluation of the Phrase ‘Mītẖāqā Gẖalīẓā’ in the Holy Qur’ān

کلیدواژه‌ها: Authenticity Principle Cognitive Semantics descriptive semantics Historical Semantics mītẖāqā gẖalīẓā Qur’anic Expression

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵ تعداد دانلود : ۵
The semantic analysis of Qur’anic vocabulary has emerged as a significant area of study in recent years. In the Holy Qur’an, God specifically uses the phrase mītẖāqā gẖalīẓā (a firm covenant) to describe the marriage agreement, warranting a semantic investigation to understand the reasoning behind this choice. This study adopts a qualitative approach to explore why this phrase was selected for the marriage covenant. It employs historical, descriptive, and cognitive analyses of the phrase. The term mītẖāqā gẖalīẓā appears three times in the Qur’an: first, in reference to God’s covenant with the prophets (Al-Ahzab: 7); second, regarding God’s covenant with the people of Israel (An-Nisaa’: 154); and third, in the context of marriage (An-Nisaa’: 21). Through historical semantics, the study traces the semantic evolution of mītẖāq . Using descriptive semantics, it analyzes the phrase contextually and examines its paradigmatic and syntagmatic dimensions to uncover its semantic features and components. Furthermore, by applying the principle of authenticity of Qur’anic terms within cognitive semantics, the study concludes that no synonym or alternative phrase adequately conveys the profound semantic depth and layers of mītẖāqā in the given contexts.
۳.

بررسی معناشناختی «جعل امامت» (با تکیه بر اصل اصالت تعبیرهای قرآنی)(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: معناشناسی شناختی مؤلفه های معنایی جعل امامت اصل اصالت تعبیرهای قرآنی

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی منطق، فلسفه و کلام اسلامی کلام امام شناسی
  2. حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی تفسیر و علوم قرآن تفسیر قرآن معارف قرآن موارد دیگر قرآن وعترت
تعداد بازدید : ۱۸۴۱ تعداد دانلود : ۱۴۶۲
بررسی معناشناختی واژگان و عبارات قرآن، یکی از راه های جدید مطالعات قرآنی است. هدف نگارندگان در مقاله حاضر، بررسی این مسئله است که چرا خداوند در قرآن برای نصب امام از واژه جعل بهره جسته و از واژگانی که در حوزه معنایی آن هستند، مانند «اجتباء، اصطفاء، اختیار، فَعَلَ، صَنَعَ، خَلَقَ، وَضَعَ» استفاده نکرده است؟ برای وصول به این هدف، کلیه آیات مربوط به «جعل» و 6 آیه مربوط به «جعل امامت» مورد بررسی قرار گرفت و روشن گردید که واژه «جعل» در قرآن، هم به خداوند و هم به انسان نسبت داده شده است، ولی عبارت «جعل امامت» فقط به خداوند نسبت داده شده که بیانگر اراده و امر اوست. همچنین از طریق تحلیل سیاق و استخراج مفاهیم جانشین و همنشین «جعل»، ویژگی ها و مؤلفه های معنایی «جعل امامت» مشخص شد و با استفاده از اصل معناشناسی شناختیِ «اصالت تعبیرهای قرآنی»، روشن گردید که هیچ یک از واژه های نام برده نمی توانند جانشین واژه «جعل» محسوب شده و رساننده سطوح و لایه های معنایی آن باشند.
۴.

بررسی مفهوم غلوّ و غالی گری در نظریات ولایی حافظ رجب برسی(مقاله علمی وزارت علوم)

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۸۰۰ تعداد دانلود : ۶۰۶
حافظ رجب برسی یکی از عرفای شیعی مذهب است که درباب مقامات عالی و معنوی و فضائل امام علی (ع) دارای نظریات بلندی است. بعضی از علمای هم زمان و پس از وی او را به غالی بودن متّهم نموده اند. برخی هم مانند، امام خمینی و حسن زاده آملی و امینی به دفاع از وی برخاسته و رفع تهمت از جنابش نموده اند. مسئله اصلی نوشتار حاضر، بررسی مفهوم غلوّ و غالی گری در نظریات ولایی برسی، در باره امیرالمؤمنین به ویژه در حوزه تأویلات قرآنی وی است. لذا به منظور روشن شدن این که، آیا نظریات ولائی این عارف در مورد آن حضرت غلوّ آمیز است یا خیر و اگر غلوّ آمیز است آیا این غلوّ، غلوّ الحادی است یا غیر الحادی و اگر غلوّ آمیز نیست چرا برخی نسبت غلوّ و غالی گری به ایشان داده اند؛ به بررسی برخی از مهم ترین دیدگاه های ایشان در کلیّه آثار وی پرداخته شده است. ای ن ب ررس ی با ریشه یابی مفهوم غلوّ و ابعاد آن در کلام شیعی به ان ج ام رسیده است و از آن جائی که بیشترین نظریات ولائی این اندیشمند در کتاب م ش ارق الاان وار ال ی ق ین آمده بیشتر این کتاب مورد توجّه قرار گرفته است. نتی ج ه ای ن تحقیق، رفع تهمت غلوّ در بعد الحادی و غیر الحادی در اندیشه ها و تأویلات قرآنی وی است اگر چه همانطور که علامه مجلسی فرموده مطالبی در اندیشه های این اندیشمند یافت می شود که ایشان در بیان آن ها متفرّد است تفصیل مطالب را در مقاله باید جست.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان