بهمن زردی گیکلو

هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روانسنجی پرسشنامه ی انگیزه های استفاده از هوش مصنوعی در دانشجویان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات روانسنجی بود. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1403-1402 تشکیل می دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 318 نفر (187 پسر و 131 دختر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی انگیزه های استفاده از هوش مصنوعی یورت و کاسارجی (2024) و نگرش کلّی نسبت به هوش مصنوعی شپمن و رودوی (2020) استفاده شد. برای بررسی روایی پرسشنامه از روایی ملاکی (همزمان) با مقیاس نگرش کلّی نسبت به هوش مصنوعی و تحلیل عاملی تأییدی و برای بررسی پایایی پرسشنامه از روش همسانی درونی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که این پرسشنامه برازش مناسب داشته و در نتیجه از روایی مطلوبی برخوردار است (97/0=CFI، 95/0=NFI، 96/0=NNFI و 059/0=RMSEA). نتایج حاصل از ضریب همسانی درونی (ضریب آلفای کرونباخ) نشانگر پایایی خوب پرسشنامه بود. به طوری که ضریب آلفای کرونباخ برای عامل انتظار 87/0، برای عامل دستیابی 86/0، برای عامل سودمندی 89/0، برای عامل ارزش ذاتی/بهره 82/0 و برای عامل هزینه 72/0 به دست آمد. بنابراین، می توان گفت که پرسشنامه ی انگیزههای استفاده از هوش مصنوعی برای سنجش این سازه در نمونه های دانشجویان ایرانی از روایی و پایایی کافی برخوردار است.

هدف پژوهش حاضر، تعیین خصوصیات روان سنجی مقیاس جدید صفات چهارگانه تاریک شخصیت بود. روش پژوهش، پیمایشی بوده و جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل دانشگاه محقق اردبیلی در سالتحصیلی 97-1396 تشکیل می دادند. از بین این افراد، نمونه ای به حجم 600 نفر (300 نفر دانشجوی دختر و 300 نفر پسر) به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند که داده های 30 نفر به دلیل نقص در تکمیل کردن پرسشنامه، از تحلیل خارج شد (284 دختر و 286 پسر). جهت جمع آوری داده ها از ابزار های ارزیابی شخصیت سادیستیک (پلاف و همکاران، 2017) و مقیاس صفات تاریک شخصیت (جونز و پالهاوس، 2014)، آزمون هوش هیجانی (برادبری-گریوز، 2005) و فرم کوتاه پرسشنامه نئو (کاستا و مک کری، 1989) استفاده شد و جهت بررسی اعتبار مقیاس از ضریب همسانی درونی و جهت بررسی روایی مقیاس از روایی واگرا، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول استفاده شد. کلیه تحلیل با استفاده از 25 - spss و لیزرل- 8.8 انجام شد. نتایج حاصل از ضریب همسانی درونی نشان داد که این مقیاس از اعتبار مناسب برخوردار است (ضریب آلفای کرونباخ برای عامل ماکیاولیسم 0/82، خودشیفتگی 0/86، سایکوپاتی 79/0 و سادیسم 77/0به دست آمد). شاخص های برازش تحلیل عاملی تأییدی نیز روایی مناسب مقیاس را نشان می دهد (0/95=CFI، 0/96=RFI، 0/93=NNFI و 0/060=RMSEA). بنابراین می توان گفت که این مقیاس ابزار مناسبی جهت سنجش جنبه های تاریک شخصیت است.