علیرضا راه چمنی

با تغییر ماهیت جنگ ها، ارتش های پیشرفته بیش از سه دهه است که با تغییرات اساسی در سازمان رزم خود و بهره برداری از فناوری های جدید از قابلیت های تجهیزات بدون سرنشین برای انجام بسیاری از وظایف و تکمیل ماموریت های خود استفاده می-نمایند. بدیهی است صحنه نبرد زمینی نمی تواند و نباید از اهمیت برخورداری از الگویی مدون برای نحوه کاربرد آن ها غافل شود. بنابراین هدف از انجام این تحقیق طراحی الگوی بکارگیری وسایل هدایت پذیر از دور درصحنه نبرد زمینی است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع تحقیقات توسعه ای کاربردی و از نظر روش جزء تحقیقات اکتشافی است. جامعه آماری تحقیق شامل افسران ارشد نیروی زمینی دارای حداقل مدرک کارشناسی ارشد، آشنا به فناوری های به روز در خصوص وسایل هدایت پذیر از دور، دارای سوابق خدمتی در مشاغل راهبردی، عملیاتی و تاکتیکی و آشنایی به محیط و صحنه جنگ آینده 70 نفر به صورت چک لیستی برآورد شده است، لذا حجم نمونه بر جامعه آماری منطبق و تمام شمار می باشد.. بنابراین با احصاء ابعاد، مؤلفه ها و آیتم های بکارگیری وسایل هدایت پذیر از دور در صحنه نبرد زمینی با مطالعه اکتشافی و تفکر دقیق و مستمر در مبانی نظری و ادبیات تحقیق و مصاحبه با خبرگان، و ارزیابی آن ها از منظر معیارهای پنجگانه و ترکیب و اصلاح عوامل مؤثر الگوی بکارگیری وسایل هدایت پذیر از دور در عملیات زمینی تدوین گردید.