صحیفه سجادیه

عناصر انسجام متن در ابزارهای نظام زبانی، همچون واژگان، ارجاع، جانشینی، ربط و... نهفته است که در خود زبان قرار دارد. هر چه میزان کاربرد این عناصر در یک متن بالاتر باشد مانایی آن بیشتر خواهد بود. صحیفه سجادیه با توجه به محتوای گران قدر آن دارای سبکی متین و مستحکم است و یکی از دلایل ماندگاری آن انسجام منظمی است که امام سجاد(ع) به آن بخشیده است. دعای بیستم مکارم الاخلاق مشهورترین دعای صحیفه سجادیه است که از نظر کیفیت کلمات، جملات، مفاهیم عمیق و زیبایی های نهفته در آن ها در اوج بلاغت و فصاحت بیان شده است. پژوهش حاضر با روش تحلیل محتوا به بررسی عناصر انسجام متنی در دعای مکارم اخلاق امام سجاد(ع) بر اساس نظریه هالیدی و حسن می پردازد. از مهم ترین دستاوردهای پژوهش حاضر این است که دعا دو محور اجتماعی و فردی دارد که هر فراز با عناصر انسجام بخش واژگانی، دستوری و پیوندی مرتبط شده است و هر کدام از سازه ها تکمیل کننده سازه قبل و در واقع، همه سازه ها بیانگر ارزش های اجتماعی و فردی است که نوعی انسجام و پیوستار زیبا را شکل داده اند.