روش های مقابله

شرایط بحرانی کرونا می تواند باعث آثار منفی روانی شود که به نوعی بر سلامت روان افراد جامعه اثرگذار هستند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری ترس از بیماری کووید 19 با اضطراب کووید 19 و روش های مقابله با نقش واسطه ای خشم بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه دانشجویان دانشکده روان شناسی دانشگاه آزاد تهران جنوب در سال تحصیلی 1399-1400 تشکیل می دادند که بالاتر از 20 سال داشتند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 250 نفر، ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس و همکاران ( 2020 )، مقیاس اضطراب بیماری کرونا علیپور و همکاران (1398)، پرسشنامه اظهار حالت-صفت خشم ( 1988 ) و پرسشنامه راه های مقابله ( 1990 ) را تکمیل کردند. تحلیل یافته ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شد. نتایج نشان داد که بین متغیرهای اضطراب کرونا و ترس از کرونا و بین متغیرهای خشم و ترس از کرونا رابطه مثبت و معناداری وجود دارد همچنین بین متغیرهای راهبردهای مقابله و ترس از کرونا رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. ( P<0.05 ). نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد مدل ترس از بیماری کووید 19 با اضطراب کووید 19 و روش های مقابله: با نقش واسطه ای خشم مدلی روا در جامعه موردپژوهش است و داده ها برازش مناسبی با مدل نظری دارند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، لزوم اجرای کارگاه های آموزشی مناسب جهت کاهش اضطراب و خشم در افراد، به منظور جلوگیری از بروز ترس از کرونا احساس می شود.

پس از رحلت پیامبر(ص) و با گسترش دامنه فتوحات جهان اسلام، نحله ها و فرقه های فکری و عقیدتیِ جدیدی پدیدار گشت که هر یک از آن ها برای اثبات عقاید خود، به آیات قرآن کریم تمسک جسته و به تأویل و تفسیر نادرست آن پرداختند. این مسأله عالمان شیعی را بر آن داشت تا با طرح دیدگاه شیعه، به تصحیح شبهات و انحرافات موجود در این باره بپردازند. إبن شهرآشوب مازندرانی یکی از عالمانی است که با تألیفات ارزنده خود، خدمات شایسته ای در جهت اعتلای تعالیم ارزشمند اسلام و قرآن نموده و از این طریق نقش برجسته ای در دفاع از عقاید ناب شیعه ایفا کرده است. در این تحقیق که به شیوه توصیفی- تحلیلی انجام گرفته، سعی شده است تا با دقت در کتاب «متشابه القرآن و مختلفه»، دیدگاه تفسیری- کلامیِ إبن شهرآشوب و نیز روش های مقابله او با گروه-هایی نظیر «معتزله، مجبره، صفاتیه، مشبّهه، اشاعره، غلات، اسماعیلیه، زیدیه، کیسانیه و خوارج» مورد تحلیل قرار گیرد. بررسی ها نشان می دهد: وی با استناد به «حکم عقل، آیات قرآن، روایات، ادبیات عرب و مستندات تاریخی» به نقد و بررسی آرای دیگر فِرق کلامی پرداخته است.