هزینه های فروش

هدف این پژوهش، پاسخ به این پرسش اساسی است که آیا بین بازگشتِ کاهش اختیاری در مخارج فروش، عمومی و اداری و کاهش عملکرد آتی رابطه معناداری وجود دارد. پرسش مذکور در قالب دو فرضیه مطرح شده است. مدیریت سود با استفاده از معیار کاهش مخارج فروش، عمومی و اداری اندازه گیری شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشند. تعداد 114 شرکت انتخاب شده اند که طی دوره زمانی 1390-1395 مورد بررسی قرار گرفته اند. از روش تجزیه و تحلیل داده های ترکیبی و رگرسیون خطی چند متغیره از طریق نرم افزارEviews9 جهت آزمون فرضیه و تخمین ضرایب استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین بازگشتِ کاهش اختیاری در مخارج فروش، عمومی و اداری با کاهش عملکرد آتی رابطه معناداری وجود ندارد، اما بین بازگشت کاهش اختیاری در مخارج فروش، عمومی و اداری و میزان محدودیت شرکت در مدیریت سود اقلام تعهدی رابطه معناداری وجود دارد.

هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی طبقه بندی نادرست بهای تمام شده و هزینه های عمومی، اداری و فروش در صورت سود و زیان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. روش شناسی: تعداد 80 شرکت (1600 فصل- شرکت) طی سال های 1398 تا 1402 به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از تحلیل آماری رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است. به منظور بررسی طبقه بندی نادرست هزینه ها، از اطلاعات هر فصل استفاده شده است و رابطه آن ها با اقلام بهای تمام شده کالای فروش رفته و هزینه های عمومی، ادرای و فروش، مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش، حاکی از آن است بین کاهش سود ناخالص عملیاتی با طبقه بندی نادرست بهای تمام شده کالای فروش رفته و طبقه بندی نادرست هزینه های اداری، عمومی و فروش ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. دیگر نتایج حاکی از تأثیر معنادار اقلام خاص درآمدها و هزینه های عملیاتی و غیرعملیاتی بر این رابطه است. دانش افزایی: این پژوهش به درک چگونگی تأثیر شیوه های گزارشگری مالی؛ مانند طبقه بندی نادرست هزینه ها بر سودآوری و سلامت مالی ظاهری شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران کمک می کند.