دانشگاه پیام نور مشهد

هدف این مقاله پژوهشی این است که میزان آشنایی و استفاده دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه فردوسی و پیام نور مشهد از ابزارها و امکانات وب2 را تعیین کرده و همچنین دیدگاه آنان را در مورد استفاده از این ابزارها مورد مطالعه قرار دهد. این پژوهش کاربردی به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، تمامی دانشجویان تحصیلات تکمیلی شاغل به تحصیل در رشته کتابداری و اطلاع رسانی در دو دانشگاه فردوسی و پیام نور مشهد بودند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده کردیم. تعداد نمونه آماری طبق جدول مورگان 140 نفر بود که بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای، پرسشنامه را به اعضای نمونه توزیع کردیم و 76 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. یافته ها نشان داد که آشناترین ابزار وب2 در میان هر دو جامعه پژوهش، وبلاگ و ناآشناترین و کم استفاده ترین ابزار، سایت های فهرست نویسی اجتماعی بود. پراستفاده ترین ابزار در میان دانشجویان دانشگاه فردوسی، ویکی و در میان دانشجویان دانشگاه پیام نور، وبلاگ بود. بین نوع دانشگاه محل تحصیل و آشنائی دانشجویان با ابزارهای وب2 رابطه وجود داشت ولی بین نوع دانشگاه محل تحصیل و استفاده از این ابزارها رابطه وجود نداشت. همچنین، هر دو جامعه پژوهش، تأثیر استفاده از ابزارهای وب2 را در به اشتراک گذاری دانش با دیگران، در حد متوسط ارزیابی کردند به غیر از ابزار وبلاگ که تأثیر آن در به اشتراک گذاری دانش با دیگران بیش از حد متوسط بود.

این پژوهش به سنجش امکان ارائه آموزش مجازی از طریق اینترنت در رشته های علوم انسانی دوره کارشناسی دانشگاه پیام نور مشهد پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، و از نظر روش، پیمایشی- تحلیلی است. جامعه آماری از دو گروه اساتید دانشگاه پیام نور مشهد و کلیه دانشجویانی که در سال 1393 در مقطع کارشناسی یکی از رشته های علوم انسانی دانشگاه پیام نور مرکز مشهد مشغول به تحصیل هستند تشکیل شده است. برای بررسی امکانات موجود و اعلام کاستی های احتمالی از روش مشاهده نظام مند بهره گرفته شد. به این دلیل که آگاهی از برخی شاخص های غیر کلامی مثل علاقه و آگاهی به وسیله مشاهده امکان پذیر نبود، و نیز برای افزایش اعتبار و پایایی مشاهده، از پرسشنامه نیز استفاده شد. با توجه به آنچه در مشاهده محقق بدست آمد، زیر ساخت های مورد نیاز برای ارائه آموزش مجازی در حد ضرورت فراهم بودند. از طرفی، میانگین کل امکان ارائه آموزش مجازی از دیدگاه اساتید در حد متوسط(09/3)، و از نظر دانشجویان اندکی کمتر از حد متوسط(87/2) ارزیابی شد. بنابراین، امکان ارائه آموزش مجازی در دانشگاه مذکور در وضعیت قابل قبولی است.