کارکنان ادارات ورزش و جوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه چابکی سازمانی با مقاومت در برابر تغییر در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان فارس بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان فارس بودند که با استفاده از جدول مورگان 200 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری تعیین شدند. و برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه چابکی سازمانی شریفی و ژانگ (1999) و پرسشنامه مقاومت در برابر تغییر ارگ (2006) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط صاحب نظران مورد تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ برای چابکی سازمانی و مقاومت در برابر تغییر به ترتیب 0.91 و 0.89 محاسبه شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین چابکی سازمانی و مقاومت در برابر تغییر رابطه منفی (معکوس) و معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیونی گام به گام نشان داد، سه بعد از چابکی سازمانی (انعطاف پذیری، سرعت و شایستگی)، نقش منفی و معناداری در پیش بینی مقاومت در برابر تغییر دارند (0.005=P). با توجه به نتایج تحقیق مدیران با آگاهی از ابعاد مؤثر چابکی سازمانی در کاهش مقاومت در برابر تغییر می توانند با انطباق بیشتر سازمان های ورزشی با محیط متغیر کنونی خود در جهت ارتقاء و توسعه همه جانبه ورزش گام بردارند

پیشرفت های سریع در فناوری، سازمان ها را بر آن داشته تا از ابزارهای دیجیتال بهره برداری کنند و کارکنان را توانمند سازند تا بتوانند به طور مؤثری در فرآیندهای نوآورانه مشارکت کنند. هدف از پژوهش حاضر تأثیر قابلیت های فناوری اطلاعات کارکنان ادارات ورزش و جوانان بر نوآوری آنها با نقش میانجی توانمندسازی بود. روش پژوهش حاضر با توجه به ماهیت توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان ادارت ورزش و جوانان خراسان رضوی بودند که با استفاده از روش نمونه-گیری تصادفی- خوشه ای تعداد 180 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه استاندارد قابلیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات مائو (2020)، پرسشنامه نوآوری سازمانی آناسانکوسا (2013) و پرسشنامه توانمندسازی کارکنان اسپریتزر (1995) بود. برای آزمون فرضیه های پژوهش از معادلات ساختاری با رویکرد واریانس محور استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS23 و Smart-PLS 3.2.8 بهره برده شد. نتایج تحقیق نشان داد که فناوری اطلاعات بر نوآوری سازمانی (19/0) و توانمندسازی کارکنان (59/0) تأثیر مستقیم و معناداری دارد. همچنین، توانمندسازی کارکنان تأثیر مثبت و معناداری بر نوآوری سازمانی (57/0) دارد. نقش میانجی توانمندسازی کارکنان در اثر قابلیت های فناوری اطلاعات بر نوآوری سازمانی (34/0) نیز تأیید شد. با توجه به نتایج پژوهش، می توان بیان کرد که توسعه و به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات به طور مستقیم سبب افزایش نوآوری سازمانی می شود؛ اما شرایطی مانند توانمندسازی کارکنان اثر آن را افزایش می دهد. در این راستا، هدفمندسازی استراتژی های آموزش و توسعه در جهت بهبود مهارت های به کارگیری فناوری های نوین ارتباطی و اطلاعاتی می تواند زمینه توسعه نوآوری سازمان را فراهم آید.