مشغولیت در تکالیف

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل رابطه علی اداب گریزی تحصیلی بر اساس نظریه خودتعیین گری و منبع کنترل با میانجی گری مشغولیت در تکالیف و محق پنداری تحصیلی انجام شد. جامعه اماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی خوزستان بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای تعداد 200 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. شرکت کنندگان در این پژوهش، پرسشنامه های خودتعیین گری دسی و ریان (1985)، مشغولیت در تکالیف (2018) ، منبع کنترل راتر (1966)، آداب گریزی تحصیلی فارل و همکاران (2016) و محق پنداری تحصیلی چونینگ و کمبل (2009)، را تکمیل نمودند. ارزیابی مدل پیشنهادی از طریق مدل معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS ویراست 24 انجام گرفت. نتایج نشان داد که، از تمام فرضیه های مستقیم، مسیر بین خودمختاری با آداب گریزی تحصیلی و منبع کنترل درونی با آداب گریز تحصیلی غیرمعنادار شدند (p>0/05). فرضیه های غیر مستقیم با دو میانجی از طریق روش بوت استراپ پریچر و هیز (2008) بررسی شدند، نتایج نشان داد که خودمختاری و آداب گریزی تحصیلی از طریق مشغولیت در تکالیف و محق پنداری تحصیلی رابطه غیرمستقیم دارد، همچنین سازه های مشغولیت در تکالیف و محق پنداری تحصیلی نیز به صورت غیر مستقیم در رابطه بین منبع کنترل درونی و بیرونی با آداب گریزی تحصیلی قرار گرفتند. بر اساس نتایج این پژوهش مدل اداب گریزی تحصیلی بر اساس نظریه خودتعیین گری و منبع کنترل با میانجی گری مشغولیت در تکالیف و محق پنداری تحصیلی از برازش مطلوبی برخوردار بود.