فناوریهای نو ظهور

کرونا بسیاری از نظام های رفاه و تأمین اجتماعی و تجربیات علمی و عملی موفق دنیا را در این زمینه به چالش کشیده است، از طرفی تغییر معماری سازمانی مجموعه های نظامی و روند تغییرات الگوواره (پارادیم)های جنگی به سمتی حرکت کرده و می کند که در آن نقش نیروهای انسانی زبده، متخصص، حرفه ای، ماهر و روزآمد در زمینه به کارگیری فناوری های نوظهور، روز به روز پُررنگ تر می شود. بدیهی است جذب، حفظ و نگهداشت نیروی انسانی باکیفیت تر، نیازمند برقراری یک نظام رفاه و تأمین اجتماعی کارآمدتر برای این افراد است. به طور کلی مقولات «امنیت» و «تأمین اجتماعی» به معنای فراهم سازی نیازهای اولیه و اساسی و ایجاد آرامش خاطر و امید به آینده، مقارنت و ملازمت زیادی با یکدیگر داشته و نقش تعیین کننده ای در وظایف دولت ها دارند. فناوریهای نو ظهور در عرصه ICT مبتنی بر ابزارهای هوشمند و شبکه های اجتماعی، تأثیر و تأثرات زیادی بر این حوزه داشته و دارند. در این مقاله ابتدا مفهوم تأمین اجتماعی و نقش و اهمیت آن در ارتباط با منابع انسانی نظامی تشریح و سپس روندهای به کارگیری فناوری ارتباطات و اطلاعات و نیز تغییر دیدمان (الگوواره) جنگ ها ارائه و به پُررنگ تر شدن نقش منابع انسانی کیفی که سالم، ماهر و دارای تأمین باشد، در فراروندهای (مگاترند) جنگی می پردازد. احصاء اثرات جنگ بر چرخه منابع و مصارف سازمان ها و صندوق های بیمه گر اجتماعی و نیز ارائه فهرست فناوری های نوظهور و تحلیل کاربرد آنها در جنگ و نیز در ارائه خدمات تأمین اجتماعی و ارائه الگوی تأمین اجتماعی بُن سازه ای، دیجیتال و هوشمند، بخش های انتهایی مقاله را تشکیل می دهند و در پایان دستاوردها و نتایج حاصل از به کارگیری فناوری های نوظهور در ارائه خدمات تأمین اجتماعی، تبیین می شود.