نامه ی امام صادق (ع)

امامت از ضروریات مذهب تشیع است و تبعیت از امام جز با معرفت امام محقق نمی شود. بی تردید بهترین معرفی آن است که از زبان خود امام معصوم (ع) باشد. اولین حدیث از کتاب روضه الکافی، نامه ای از امام صادق (ع) خطاب به اصحاب است. نتایج تحلیل محتوای کمّی نشان می دهد در بخشی از این نامه، کلیدواژه ی «امام» دارای تکرار قابل توجهی است؛ به گونه ای که از نظر فراوانی در مقایسه با سایر کلیدواژه ها جایگاه سوم را دارا میباشد و در 88% موارد، این کلید واژه برای اشاره به ائمه معصومین (ع) به کاررفته است. ازاین رو در پژوهش حاضر با تحلیل مضمون این نامه تلاش شد تا نگاه امام (ع) در موضوع امام شناسی تبیین شود. نتایج تحلیل محتوا، ضمن اینکه مشخص می کند در مقوله ی «امام شناسی» مباحث مرتبط با معرفی امام و جایگاه امامت، صفات و وظایف امام و حق امام بر مردم بیان شده است؛ نشان می دهد، حضرت در پی اثبات جایگاه امامت یا شرح کامل اوصاف امام نبوده است بلکه تبیین اعتقاد صحیح اسلامی در زمینه امام شناسی و تأکید بر نیازمندی اصحاب به امام، جهت بهره مندی ایشان از شأن هدایتگری این بزرگواران، مورد توجه آن امام همام بوده است.