استقلال سنت

سنت پس از قرآن مهم ترین منبع شناخت دین اسلام محسوب می شود، به طوری که تعداد پرشماری از آموزه های فقهی، کلامی و اخلاقی اسلام برگرفته از سنت است. یکی از مسائل مهمی که نقش مبنایی در نگاه به سنت دارد ترسیم منطقی رابطه آن با قرآن است. در این مجال، دو دیدگاه همترازی و ناهمترازی سنت با قرآن وجود دارد. پیامد این دیدگاه ها در کارکردهای سنت یعنی تقریر، تبیین و نوگستری نسبت به آموزه های قرآنی دیده می شود. در دیدگاه ناهمترازی، کارکرد سوم یعنی نوگستری سنت مورد قبول نیست. فراتر از نگاه مبنایی، کارکرد نوگستری با چالش هایی مواجه است که پذیرش آن را سخت می نماید. تبیین این چالش ها مهم ترین هدف پژوهش پیش رو است. یافته های تحقیق حکایت از آن دارد که کارکرد نوگستری با چالش هایی مانند وابستگی حجیت سنت به قرآن، تعارض با خاتمیت نبوت، عدم هماهنگی با جامعیت قرآن، تنافی با اخبار عرض و انگاره عدم نسخ قرآن با سنت، مواجه است. در این مطالعه به روش تحلیلی - توصیفی، ارتباط موارد مزبور با کارکرد نوگستری سنت تبیین گردیده و در پایان، دیدگاه ناهمترازی سنت با قرآن و تردید در کارکرد نوگستری سنت نتیجه گیری شده است.