أَیقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِک

مناجات شعبانیه از دعاهای مورد توجه همه امامان معصوم(ع) بوده که وجود آموزه های متعدد توحیدی و عرفانی در آن، نظر اهل معرفت را به خود جلب کرده است. از جمله این آموزه ها، «محبت خدا و بندگان» است که از عباراتی مانند «أَیقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِک» به دست می آید. مبتنی بر اصول و قواعد فهم متون و ارتکاز ذهنی مخاطب، احتمال های متعدد در ترجمه این عبارت وجود دارد که بر اساس آن، شارحان و مترجمان، هر کدام این عبارت را به گونه ای معنا کرده اند. این اختلاف نظر ناشی از تعدد معانی حرف «لام»، وجود احتمال های متفاوت در ساختار صرفی_ معناییِ «مَحَبَّه» و وجود دو احتمال در نوع اضافه مصدر به مضاف الیهِ خود در ترکیب «مَحَبَّتِک» است. برداشت های متعدد مترجمان و شارحان از این عبارت ما را بر آن داشت تا با فهم روشمند و با روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی احتمال های مربوط بپردازیم. نتیجه نهایی بر تعلیلی بودن حرف «لام» و اضافه به مفعول بودنِ ترکیب «محبتک»، معنای «مرا برای محبت ورزیدن به خودت بیدار کردی» را برای عبارت «أَیقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِک» به دست می دهد که مبتنی بر آن، نقد و بررسی ترجمه های موجود از این عبارت صورت گرفته است.