نقد و بررسی مهم ترین ادله قرآنی وحدت شخصی وجود
آرشیو
چکیده
بررسی و تبیین مفهوم توحید در اسلام، همواره از مباحث مناقشه برانگیز میان اندیشمندان بوده است، به گونه ای که تفاوت در برداشت ها و تفسیرها از توحید اسلامی، گاه به ظهور فرقه های متعدد انجامیده است. اهل تصوف با تکیه بر دریافت های درونی و ذوقی، نظریه های متنوعی را در باب توحید مطرح کرده اند که نظریه «وحدت شخصی وجود»، از برجسته ترین آن ها به شمار می رود. این نظریه که در ابتدا مبتنی بر مکاشفات قلبی و تجارب عرفانی بود، به تدریج مورد استناد به آیه ها و روایت های اسلامی قرار گرفت و به نوعی تلاش شد تا ادله ای نقلی برای آن ارائه شود. در این پژوهش، با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، به بررسی و نقد ادله قرآنی صوفیه درزمینه وحدت شخصی وجود پرداخته ایم. یافته های این تحقیق نشان می دهد که استنادهای قرآنی صوفیان برای اثبات این نظریه از منظر روش شناسی دارای کاستی هایی بوده و از منطق علمی بهره نمی برد. افزون بر این، آیه های مذکور که صوفیه به آن ها استناد کرده اند، هیچ گونه دلالتی بر نفی کثرت موجودات و اثبات وحدت مطلق ندارند؛ بنابراین، چنین برداشت هایی از آیه های قرآن، نیازمند دقت بیشتری است تا به نتایج متقن تری منجر گردد.Reviewing and investigating the key Quranic evidence for the Particular Oneness of Existence
The exploration and interpretation of monotheism in Islam has long been a subject of scholarly debate, with differing views often giving rise to various theological schools and sects. Among these, the Sufis, drawing on inner experiences and emotional intuition, have introduced several interpretations of monotheism, most notably, the doctrine of Particular Oneness of Existence. Originally rooted in mystical experiences and spiritual revelations, this doctrine was later supported by attempts to align it with Quranic verses and Islamic narrations. This study employs a descriptive-analytical approach, based on library research, to evaluate and critique the Quranic justifications presented by Sufi scholars in support of this belief. The findings suggest that the Sufi use of Quranic evidence to substantiate the personal unity of existence is methodologically flawed and lacks rigorous logical grounding. Moreover, the verses commonly cited do not definitively negate the multiplicity of beings nor affirm the notion of absolute ontological unity. As such, interpretations that support this view demand greater precision and scholarly scrutiny to yield more accurate theological conclusions.
تبلیغات
