خوانش تکنیک ها و دانش بومی معماری پل های تاریخی لرستان در دوران شکوفایی آل حَسْنویه (دوران بدر ابن حسنویه) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پل ها در سرزمین کوهستانی ایران به عنوان بناهایی با معماری بومی از دوران پیش از تاریخ وجود داشته اند. پل ها با تغییرات زندگی بشر و فن آوری های جدید دست خوش تغییر و تحول گردیده و در هر زمان با توجه به نیاز های آن دوران ساخته می شده است. عبور از رودخانه های دائمی و پرآب لرستان که در میان دره های عمیق جریان دارند بدون استفاده از پل آسان نبوده است. چندکتیبه باقی مانده در محل چند پل تاریخی لرستان گواه این ادعا است که بدرابن حسنویه در قرن چهارم هجری پل های عظیمی را بر روی رودخانه های لرستان، به خصوص رودخانه کشکان، بنا نهاده بود. از این رو هدف این پژوهش معرفی یکی از سازه های آبی مهم در حوزه زاگرس و خوانش و فهم تکنیک ها و دانش بومی رایج پل سازی در این دوران با استناد به مدارک و شواهد تاریخی، از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی با استفاده از رویکرد تفسیری و راهبرد کیفی است. پژوهش با تمرکز بر روی 4 نمونه مطالعاتی ضمن دستیابی به شاکله اصلی ساختار کالبدی مشترک پل های مذکور، خوانش تکنیک و دانش بومی آن ها را که شامل بستر سازی و پی سازی، فن آوری ساخت پایه ها، تشابه سطح گذر و راه-گذر و تکنیک بومی تاق های وسیع در دهانه های عریض بود، مشخص نمود.Reading the Indigenous Techniques and Knowledge of the Historical Bridges Architecture in Lorestan During the Golden Age of a:l hæsæn væjə (the Era of Bædr ibn hæsæn væjə)
Bridges in the mountainous land of Iran as structures with indigenous architecture have existed since prehistoric times. Crossing the permanent and abundant rivers of Lorestan, which flow in deep valleys, was not easy without using a bridge. Several remaining inscriptions at the site of several historical bridges in Lorestan are evidence of this claim that Badr ibn Ḥasanwayh in the fourth century AH had repaired and rebuilt huge bridges on the rivers of Lorestan, especially the Kashkan River. Therefore, the aim of this research is to introduce one of the important water structures in the Zagros basin and to read and understand the common indigenous techniques of bridge building in this period based on historical documents and evidence, through library and field studies using an interpretive approach and a qualitative strategy. The research, focusing on 4 case studies, while achieving the main framework of the common physical structure of the mentioned bridges, identified the reading of their indigenous techniques and knowledge, which included the technology of building foundations, the similarity of the passage surface and walkway, and the indigenous technique of wide arches in wide spans.
تبلیغات
