پاسخ های سیاستی به روندهای افزایشی طلاق (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تغییرات گسترده در نهاد خانواده طی دو دهه گذشته که در پی افزایش میزان های طلاق و کاهش ازدواج ها رخ داده است سبب شده تا دولت سیاست ها و برنامه های مختلفی را در این حوزه تدوین و اجرا کند. هدف مطالعه حاضر بررسی روندهای طلاق طی سه دهه اخیر در ایران و مرور برنامه ها و سیاست های دولت در این زمینه است تا چالش ها و الزامات سیاستی مرتبط با طلاق مشخص گردد. تحقیق حاضر با بررسی و تحلیل داده های سرشماری و ثبت احوال و همچنین بررسی اسناد سیاستی انجام شد. یافته ها نشان داد که همه شاخص های مورد بررسی، افزایش در روندهای طلاق در ایران را تایید می کنند. همزمان دولت با تصویب قوانین و اجرای برنامه های مختلف سعی در مهار این روند افزایشی داشته است به طوری که بیش از ۱۵ قانون، سیاست و لایحه در زمینه طلاق تدوین و اجرا شده است. اما تداوم روند افزایشی طلاق مشخص می کند که این تلاش ها چندان موفقیت آمیز نبوده اند. این عدم موفقیت را می توان به دلیل ماهیت سیاست گذاری طلاق دانست که به صورت پسینی است و قانون گذار پس از بروز پیامدهای منفی آن به دنبال راه حل بوده است. سیاست ها همچنین محدودیت ها و مشکلات اقتصادی و تغییرات نگرشی و ارزشی در مورد ازدواج را نادیده گرفته است. بر این اساس، برای اثربخشی بیشتر سیاست ها نیاز است تا سیاست ها بر اساس واقعیات جامعه تدوین شوند نه ایده آل های سیاستمداران. اجرای بسته های سیاستی به جای سیاست های منفرد، توجه به وضعیت اقتصادی خانواده ها و بررسی تجربه سایر کشورها می تواند به تدوین سیاست های کارآمدتر یاری رساند.Policy Responses to Increasing Divorce Trends
Significant changes in the family institution over the past two decades, driven by rising divorce rates and declining marriages, have prompted the government to formulate and implement various policies and programs. This study aims to examine divorce trends over the past three decades and review the government's plans and policies to identify the challenges and policy requirements related to divorce. For this purpose, we analyzed census and registration data and reviewed policy documents. The findings indicate that all the indicators confirm an upward trend in divorce rates. In response, the government has made efforts to curb this trend by passing over 15 laws, policies, and bills. However, the continued rise in divorce rates suggests that these efforts have not been particularly successful. This lack of success can be attributed to the reactive nature of divorce policies in Iran, where legislators tend to seek solutions only after negative consequences have emerged. Furthermore, these policies have failed to adequately address economic challenges and shifting attitudes and values surrounding marriage. To enhance the effectiveness of future policies, they must be based on societal realities rather than the ideals of policymakers. Implementing comprehensive policy packages, considering the economic conditions of families, and drawing on other countries' experiences may help formulate more effective strategies.
تبلیغات
