معماری روایی و هویت محلی؛ بازخوانی داستان های محلی در معماری تاریخی بندر بوشهر
آرشیو
چکیده
معماری بندر بوشهر، همچون کتابی کهنه اما زنده، داستان های این دیار و روایت های مردمان آن را در قلب خود حفظ کرده است. هر کوچه، شناشیر، پنج دری، سه دری و بادگیر، رازی از گذشته و پیوندی با فرهنگ و هویت بومی را در خود دارد. این پژوهش، به دنبال احیای این هویت محلی با تکیه بر معماری روایی است و سازوکارهایی را بررسی می کند که از طریق آن ها داستان های بومی بندر بوشهر می توانند در فضاهای شهری معاصر بازنمایی و زنده شوند. روش پژوهش این مقاله توصیفی است و بر تحلیل منابع کتابخانه ای و مشاهدات میدانی بنا شده است. در ابتدا، مفاهیم نظری مرتبط با معماری روایی و هویت بومی بررسی شده و نشان داده می شود که چگونه استفاده از نمادها، عناصر معمارانه و طراحی هایی که روایت گر داستان های محلی هستند، می تواند حس تعلق به مکان را در ساکنان تقویت کند. یافته های ما نشان می دهند که معماری روایی می تواند همچون آینه ای باشد که فرهنگ و باورهای بومی را بازتاب می دهد و در عین حال به بازسازی و احیای هویت فرهنگی منطقه کمک می کند. در ادامه پژوهش، به تجزیه و تحلیل معماری تاریخی بوشهر و محله های قدیمی چهارمحل پرداخته شده است. این محله ها با عناصر معمارانه ای چون بادگیرها، شناشیر، و سازمان فضایی خاص خود، روایتگر داستان هایی از ایستادگی در برابر بادهای ساحلی، گرما، و گذر زمان اند. این پژوهش نتیجه می گیرد که استفاده از داستان های محلی به عنوان الهام بخش در طراحی فضاهای شهری جدید، می تواند به حفظ روح بوشهر کمک کند و معماری آن را همچنان همچون نگینی ارزشمند برای نسل های آینده باقی نگه دارد. این مقاله پیشنهادهایی ارائه می دهد که چگونه می توان با رویکردی روایی، هویت فرهنگی و تاریخی بوشهر را در بافت های نوین شهری به گونه ای شاعرانه و تأثیرگذار بازآفرینی کرد.Narrative Architecture and Local Identity; Retelling Local Stories in the Historical Architecture of Bushehr PORT
The architecture of Bushehr, like an old yet living book, preserves the stories of this land and the narratives of its people at its core. Every alley, shanashir, five-door, three-door, and wind catcher holds a secret from the past and a connection to the region's indigenous culture and identity. This study seeks to revive this local identity by focusing on narrative architecture and exploring mechanisms through which the native stories of Bushehr can be represented and brought to life in contemporary urban spaces. The research employs a descriptive methodology, grounded in library resources and field observations. Initially, theoretical concepts related to narrative architecture and local identity are examined, demonstrating how symbols, architectural elements, and designs narrating local stories can strengthen residents' sense of belonging. The findings reveal that narrative architecture can act as a mirror reflecting indigenous culture and beliefs while aiding in the restoration and revitalization of the region’s cultural identity. The study further analyzes the historical architecture of Bushehr and its old neighborhoods, specifically the Chahar Mahal area. These neighborhoods, with architectural elements such as wind catchers, shanashir, and their unique spatial organization, narrate tales of resilience against coastal winds, heat, and the passage of time. The research concludes that incorporating local stories as inspiration in designing new urban spaces can help preserve the spirit of Bushehr, ensuring its architecture remains a valuable gem for future generations. This paper offers suggestions on how to poetically and effectively revive the cultural and historical identity of Bushehr in modern urban contexts through a narrative approach.
تبلیغات
