جعفر بهادری خسروشاهی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های هویّت با معنای زندگی در دانشجویان دانشگاه تبریز بود. این پژوهش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 89-1388 بودند. به این منظور از میان دانشجویان دانشگاه تبریز به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 200 نفر(100 دختر و 100 پسر) به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه سبک هویّت برزونسکی و پرسش نامه معنی زندگی صالحی استفاده شد. داده ها نیز به کمک روش های آماری همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه (گام به گام) و آزمون t تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که معنای زندگی با سبک هویّت اطلاعاتی و هنجاری رابطه مثبت معنادار و با سبک هویّت سردرگم/ اجتنابی رابطه منفی معنادار دارد. همچنین بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، سبک های هویّت اطلاعاتی و سردرگم/ اجتنابی26% از واریانس معنای زندگی را تبیین می کنند. علاوه بر این تحلیل داده ها حاکی از آن است که بین دانشجویان دختر و پسر در متغیر معنای زندگی و سبک های هویّت اطلاعاتی و هنجاری تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین، افرادی که دیدگاه و باور روشنی درباره هویّت خود دارند، در زندگی برای خود اهداف معینی را انتخاب کرده و معنایی برای زندگی خود قائل هستند.

به منظور بررسی نقش سبک های دلبستگی، راهبرد های مقابله ای و سلامت روانی در اعتیاد به اینترنت، 400 دانشجو (200 زن، 200 مرد) به روش نمونه برداری خوشه ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامة دلبستگی بزرگسال (بشارت، 1384)، پرسشنامة راهبردهای مقابله ای (اندلر و پارکر، 1990)، پرسشنامة سلامت عمومی (گلدبرگ، 1972) و آزمون اعتیاد به اینترنت (یانگ، 1998) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند: 1) اعتیاد به اینترنت با راهبرد های مقابله ای مسئله محور رابطة منفی و با راهبردهای مقابله ای هیجان محور و اجتنابی رابطة مثبت دارد، 2) رابطة اعتیاد به اینترنت با سبک دلبستگی ایمن منفی و با سبک دلبستگی ناایمن، دوسوگرا و اجتنابی مثبت معنادار است، 3) بین اعتیاد به اینترنت و نمرة سلامت روانی پایین رابطة معنادار وجود دارد، و 4) سبک های دلبستگی، راهبردهای مقابله ای و سلامت روانی، اعتیاد به اینترنت را پیش بینی می کنند.

هدف: مصرف مواد و اعتیاد به آن به عنوان یکی از مهم ترین آسیب های روانی- اجتماعی قرن حاضر، اقشار مختلف خصوصاً جوانان و دانشجویان را همواره در معرض تهدید قرار می دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و تاب آوری با گرایش به مصرف مواد در دانشجویان پسر دانشگاه تبریز بود. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان پسر دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 90- 1389 بودند که از این جامعه آماری 200 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس دلبستگی بزرگسال هازن و شیور، پرسشنامه تاب آوری دیویدسون و مقیاس گرایش به مصرف مواد وید استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین گرایش مثبت به مصرف مواد مخدر با سبک دلبستگی ایمن رابطه منفی و با سبک های دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی رابطه مثبت وجود دارد. از سویی گرایش مثبت به مصرف مواد با تاب آوری رابطه منفی دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای سبک های دلبستگی و تاب آوری می توانند گرایش به مصرف مواد در دانشجویان را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده با افزایش دلبستگی ایمن خانواده ها با فرزندان و نیز با به کارگیری برنامه های مربوط به تاب آوری می توان گرایش به مصرف مواد را در دانشجویان کاهش داد.