محمدحسن نوری

هدف: روایتگری سازمانی به عنوان یکی از استراتژی های اثربخش یادگیری، نقش مهمی در تسهیل انتقال دانش، ارتقای مشارکت کارکنان و بهبود عملکرد سازمانی ایفا می کند. با این حال، فقدان ابزارهای معتبر و استاندارد برای سنجش روایتگری سازمانی در نظام آموزش عالی، پژوهش های این حوزه را با چالش مواجه ساخته است. بنابراین؛ پژوهش حاضر، با هدف طراحی و اعتباریابی پرسشنامه روایتگری سازمانی متناسب با محیط های آموزشی  انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر، توصیفی-تحلیلی و از نوع ساخت ابزار بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه تخار در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول کوکران، ۲۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای بررسی روایی ابزار از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و برای سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی نشان داد که پرسشنامه طراحی شده دارای پنج مؤلفه (مدیریت تغییر، فرهنگ مشارکتی، رهبری، یادگیری سازمانی و آموزش و توسعه ) است که در مجموع 8۶/5۶ درصد از واریانس روایتگری سازمانی را تبیین می کنند. همچنین، پایایی کل پرسشنامه 83/0 به دست آمد که مطلوب ارزیابی شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، پرسشنامه طراحی شده از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و می تواند به عنوان ابزاری معتبر در پژوهش های آتی مورد استفاده قرار گیرد.