پیش بینی اعتیاد به اینترنت براساس اهمال کاری تحصیلی، احساس تنهایی و مدیریت زمان در دانشجویان دانشگاه قم(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
علوم و فنون مدیریت اطلاعات دوره ۸ زمستان ۱۴۰۱ شماره ۴ (پیاپی ۲۹)
409 - 440
حوزههای تخصصی:
هدف: هدف این پژوهش پیش بینی اعتیاد به اینترنت براساس اهمال کاری تحصیلی، احساس تنهایی و مدیریت زمان در دانشجویان دانشگاه قم در سال تحصیلی 1400-1399 بود. روش: روش پژوهش، پیمایشی توصیفی و از نوع همبستگی بود و جامعه آماری را کلیه دانشجویان دانشگاه قم در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل می دادند که 10171 بودند. حجم نمونه با توجه به جدول مورگان و کرجسی، 373 نفر بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل چهار پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (1988) با 20 سوال، اهمال کاری تحصیلی سولمون و راثبلوم (1989) با 27 سوال و سه زیرمقیاس، احساس تنهایی دی تو ماتسو و همکاران (2004) با 15 سوال و سه زیرمقیاس و مدیریت زمان ترومن و هارتلی (1996) با 14 سوال و 2 زیرمقیاس بودند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با کمک آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با کمک نرم افزار spss نسخه 24 انجام شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که متغیرهای اهمال کاری تحصیلی، احساس تنهایی و مدیریت زمان قادر به پیش بینی اعتیاد به اینترنت بودند. متغیر اهمال کاری تحصیلی با اعتیاد به اینترنت رابطه مستقیم و معناداری داشت (01/0p<). همچنین متغیر احساس تنهایی با اعتیاد به اینترنت رابطه مستقیم و معناداری دارد (01/0p<). از طرف دیگر، متغیر مدیریت زمان با اعتیاد به اینترنت رابطه معکوس و معناداری داشت (01/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مدیریت زمان قدرت پیش بینی کنندگی بیشتری نسبت به دو متغیر دیگر برای اعتیاد به اینترنت دارد. ضریب بتا برای متغیر اهمال کاری تحصیلی 148/0، برای متغیر احساس تنهایی 231/0- و برای متغیر مدیریت زمان 287/0- بود. همچنین از بین مولفه های اهمال کاری تحصیلی، آمادگی برای امتحان، از بین مولفه های احساس تنهایی، احساس تنهایی خانوادگی و از بین مولفه های مدیریت زمان، اطمینان به برنامه ریزی بلندمدت، قدرت پیش بینی کنندگی بیشتری برای اعتیاد به اینترنت داشتند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش مشخص کرد که با افزایش اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان، اعتیاد به اینترنت افزایش می یابد. همچنین با زیاد شدن احساس تنهایی در دانشجویان، میزان استفاده آنها از اینترنت افزایش پیدا می کند. در این میان هرچقدر توان مدیریت زمان در دانشجویان بیشتر باشد، اعتیاد به اینترنت در آنها نیز به همان میزان کاهش می یابد. نتایج بدست آمده اهمیت توجه به متغیر های اهمال کاری تحصیلی، احساس تنهایی و مدیریت زمان در ارتباط با متغیر اعتیاد به اینترنت را نشان می دهد.