درخت حوزه‌های تخصصی

در این نوشتار نویسنده تحلیل خیر و شر، اقسام شر، و راه حل‏هاى علامه طباطبایى براى زدودن ناسازگارى وجود خیر و شر با خدا و صفات حق تعالى را به بحث و بررسى نشسته است. در مبحث خیر و شر، دو تحلیل از علامه طباطبایى مى‏آورد. براساس تحلیل نخست علامه خیر را امرى وجودى و شر را امرى عدمى مى‏خواند. و براساس تحلیل دوم نویسنده المیزان خیر را امرى ذاتاً مطلوب و شر را امرى ذاتاً نامطلوب معرفى مى‏کند. در مبحث اقسام شر نظریه علامه در تحول معنایى خیر و شر آورده مى‏شود و پس از آن نظریه علامه در تقسیم خیر و شر به تکوینى و تشریعى گزارش مى‏شود. در مبحث راه حل‏ها نیز سه راه حل مورد قبول علامه به بررسى گذاشته مى‏شود: راه حل نخست: خیر و شر نسبى هستند نه ذاتى. راه حل دوم: شرور از امور عدمى هستند نه وجودى. راه حل سوم: شرور براى تحقق خیر لازم هستند.

"قرآن کریم کلام مُنزل ربوبی و علی علیه‏السلام پرورش یافته مکتب نبوی قلمداد می‏گردد و آنچه از کلام ربوبی بر قلب مطهر نبوی نازل گشت، تمام آن به شاگرد بی‏بدیل و وصی پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله تعلیم داده شد و آن بزرگوار از حقایق و اسرار قرآن آگاه گردید؛ از این رو می‏توان کتاب علی علیه‏السلام ، یعنی نهج البلاغه را برترین کتاب‏ها پس از قرآن و شخصیت او را برترین شخصیت‏ها پس از پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله دانست. موضوع ارتباط علی علیه‏السلام با قرآن همواره مطمح نظر اصناف گوناگون اصحاب علم و معرفت بوده و می‏باشد و در این میان اهل انصاف و بصیرت، اذعان دارند که قرآن‏شناسی از منظر علوی در واقع همان قرآن‏شناسی از منظر قرآن است؛ چرا که علی علیه‏السلام را به حق، قرآن ناطق می‏دانند؛ همچنان‏که حضرت خود به این حقیقت اشاره نموده است (نهج‏البلاغه، خطبه 158). در هر صورت بررسی هماهنگی و همرنگی میان قرآن ناطق و صامت، می‏تواند کاشف برخی از حقایق و اسرار پیرامون شخصیت والای امیرمؤمنان علی بن ابی‏طالب علیه‏السلام و جایگاه رفیع شیعیان و پیروان او باشد. موضوعاتی از قبیل شهادت بر رسالت نبوی، پذیرش حقیقت، ثقلین اکمال دین ربوبی، عصمت از خطا و لغزش، شفاعت و رحمت و هدایت فراگیر، از جمله هماهنگی‏های میان قرآن و علی علیه‏السلام می‏باشد که در این نوشتار به آنها خواهیم پرداخت. "