سازمان های ورزشی

هدف:  هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل بکارگیری نخبگان علمی ورزشی در سازمان های ورزشی کشور بود.روش شناسی: روش تحقیق پژوهش از نوع کیفی و با استفاده از رویکرد نظریه داده بنیاد بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. گردآوری داده ها پس از انجام 15 مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته با نخبگان علمی ورزشی در وزارت ورزش و جوانان صورت گرفت. مقوله های اصلی پس از تکمیل فرایند کدگذاری استخراج گردید. نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی تا حد اشباع نظری ادامه یافت. پس از تکمیل یافته ها مدل زمینه ای بر اساس مدل سیستماتیک استراوس و کوربین (1994) طراحی گردید. مصاحبه ها به صورت فایل های صوتی و نوشتاری ضبط گردید و نتایج تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیل کیفی مکس کیودا 2020، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی بدست آمد. روایی و پایایی کدگذاری از طریق کنترل کیفیت تحقیقات کیفی مورد تایید قرار گرفت.یافته ها: مدل طراحی شده در این پژوهش شامل ابعاد و مؤلفه های مؤثر، موانع و راهکارها، ویژگی ها، شرایط علّی، زمینه ای، واسطه ای، عناصر تشکیل دهنده و پدیده محوری، پیامدها و راهبردهای اجرای خط مشی عمومی را نشان می دهد.نتیجه گیری: مدیران ورزشی کشور می توانند از مفاهیم و مقوله های شناسایی شده، در برنامه ریزی های آتی خود به منظور بکارگیری نخبگان علمی ورزشی در سازمان ها استفاده کنند. 

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی استراتژی ها، راهکارها و فرایندهای حفاظت ورزشکاران ملی بود. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کیفی و به صورت تحلیل مضمون بوده و جامعه آماری شامل خبرگان (مسئولان کمیته ملی المپیک، مدیران فدراسیون، پژوهشگران دانشگاهی، فعالان رسانه، ورزشکاران و مربیان تیم های ملی) هستند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بوده و مصاحبه نیمه ساختاریافته با 18 مشارکت کننده تا اشباع نظری صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک کدگذاری و از نرم افزار NVivio استفاده شد. یافته ها نشان داد حفاظت ورزشکار شامل 113 مفاهیم بوده که در 22 مضمون فرعی و سه مضمون اصلی استراتژی ها شامل، نهادمحور و ساختارگرا، جامعه گرا و مشارکت محور، عملکردمحور و کیفیت گرا، فن محور و دانش گرا؛ راهکارها شامل، نهادی و حقوقی، مدیریتی و ساختاری، اجرایی و فرایندی، بین سازمانی، نگرشی و رفتاری، اجتماعی و فرهنگی، رسانه ای و فضای مجازی، خدمات و عملکرد، فنی و تخصصی، فناوری و سیستم، علمی و پژوهشی و منابع انسانی و فرایندها شامل، سیاست گذاری و برنامه ریزی، اجرا و پشتیبانی، نظارت و بهبود عملکرد، پیشگیری از بروز سوءاستفاده، شناسایی و کنترل سوءاستفاده، جبران و حمایت از قربانیان دسته بندی می شوند. پژوهش حاضر اولین مطالعه صورت گرفته درزمینه حفاظت ورزشکاران ملی بوده و بخشی از شکاف عظیم این حوزه در تحقیقات داخلی را برطرف کرده است. همچنین، دیدگاهی منسجم و لیست جامعی از استراتژی ها، راهکارها و فرایندهای حفاظت ورزشکاران ملی را برای سازمان های سطح کلان و خرد، سیاست گذاران و مدیران در همه سطوح و ورزشکاران ارائه داده است.

هدف از این پژوهش، طراحی مدل معماری سازمانی مطلوب سازمان های ورزشی درروند توسعه ورزش زنان ایران بود. تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل مضمون انتخاب شد. جامعه آماری تحقیق حاضر، شامل اساتید مدیریت ورزشی فعال در زمینه موضوع پژوهش، اساتید متخصص در زمینه معماری سازمانی، مدیران سازمان های ورزشی متولی در ورزش زنان (وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک، رؤسای فدراسیون های ورزشی، ورزش کارگری، ورزش دانش آموزی و دانشجویی) که بیش از پنج سال سابقه مدیریتی داشتند می باشد که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند (20 نفر). ابزار پژوهش شامل مصاحبه اکتشافی (نیمه ساختارمند) بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش تحلیل مضمون با روش پیشنهادی اترید-استرلینگ (2001) استفاده شد. تحلیل ها با استفاده از برنامه مکس کیودی ای نسخه پرو انجام شد. بر اساس چارچوب مفهومی استخراج شده، 7 مضمون فراگیر ارتباطی، فناوری، زیرساخت ها، منابع انسانی، مدیریتی، ساختاری و معماری داده و 12 مضمون سازمان دهنده از جمله ابعاد تشکیل دهنده مدل معماری سازمانی مطلوب سازمان های ورزشی درروند توسعه ورزش زنان ایران می باشد. بر اساس یافته های پژوهش می توان بیان کرد که؛ با ایجاد برنامه های مؤثر در بهره برداری مطلوب تر از زیرساخت های ورزشی زنان، تمرکز بر توسعه کیفی ظرفیت ها و توزیع عادلانه امکانات در سطح کشور برای ورزش زنان و بهره گیری منطقی هر چه بیشتر از ظرفیت های موجود در ورزش زنان درروند توسعه ورزش زنان ایران کمک کرد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر فرهنگ نوآوری بر عملکرد بازاریابی با نقش میانجی جهت گیری استراتژیک در سازمان های ورزشی استان کرمان بود. روش پژوهش حاضر، همبستگی- پیمایشی و ازنوع مطالعا ت کاربردی بود که به صور ت میدانی اجرا شد. تمام کارکنان و مدیران سازمان های ورزشی استان کرمان، جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. با توجه به جدول مورگان، 142 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه فرهنگ نوآوری اسکرلاواج و همکاران (2010)، پرسشنامه جهت گیری استراتژیک تئودوسیو و همکاران (۲۰۱۲) و پرسشنامه عملکرد بازاریابی ایزدیار (1399) استفاده شد. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، مقدار پایایی برای پرسشنامه فرهنگ نوآوری برابر با 90/0، پرسشنامه جهت گیری استراتژیک 86/0 و برای عملکرد بازاریابی ایزدیار برابر با 88/0 گزارش شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تک نمونه ای و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که رابطه فرهنگ نوآوری کارکنان و مدیران و عملکرد بازاریابی آنان مثبت و معنی دار است و فرهنگ نوآوری به واسطه جهت گیری استراتژیک نتیجه مثبتی در بروز و افزایش رفتارهای بازاریابی درکارکنان و مدیران دارد. به طورکلی می توان عنوان کرد، فرهنگ نوآوری را باید به عنوان یکی از عوامل زمینه ساز عملکرد بازاریابی دانست

دراین مطالعه به اهمیت روزافزون فناوری در حوزه ورزش و چالش های موجود در بکارگیری و تطابق پلتفرم های دیجیتال با عملکرد سازمان های ورزشی پرداخته شده است و سعی شده تا چگونگی بهره گیری سازمان های ورزشی از پلتفرم های دیجیتال را روشن کند. از این رو، تأثیر قابلیت های پلتفرم های دیجیتال بر عملکرد سازمان های ورزشی و نقش میانجی گری قابلیت های اکتشافی، بهره بردای، سنجش پذیری،انطباق پذیری و انعطاف پذیری مورد بررسی قرار گرفته است . این مطالعه توسعه ای و کمی در سازمان ورزش شهرداری تهران انجام شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ای با 38 سوال و برگرفته از پرسشنامه Soldatenko (2021) بود که برای این تحقیق بازطراحی و بومی سازی شد. در مجموع 213 پرسشنامه از بصورت آنلاین توزیع و جمع آوری شد که با استفاده از نرم افزارهای SPSS 26 و SmartPLS 4 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان می دهد که قابلیت های پلتفرم های دیجیتال تاثیر معناداری بر عملکرد سازمان های ورزشی دارد که این رابطه نیز از طریق قابلیت های بهره برداری و سنجش پذیری تقویت می شود. همچنین یافته ها نشان داد که دیگر قابلیت ها که قابلیت های اکتشافی، انطباق پذیری و انعطاف پذیری بودند اگرچه از پلتفرم های دیجیتال بهره مند می شوند اما نقش میانجی گری معناداری ایفا نمی کنند و بر عملکرد سازمان در کوتاه مدت تاثیرگذار نیستند. در مجموع، این پژوهش نشان می دهد، سرمایه گذاری بر روی ارتقای قابلیت های پلتفرم های دیجیتال، بخصوص در حوزه های بهره وری و سنجش پذیری می تواند به عنوان یک استراتژی کلیدی برای بهبود عملکرد سازمان های ورزشی در نظر گرفته شود. یافته های این پژوهش به مدیران سازمان های ورزشی، سیاست گذاران و پژوهشگران در اتخاذ تصمیمات آگاهانه برای بکارگیری پلتفرم های دیجیتال مفید می باشد.

ادغام فناوری های نوین در سازمان های ورزشی ایران، علی رغم ظرفیت های تحول آفرین مدیریتی و اقتصادی، با چالش ها و فرصت های متنوعی روبه روست که درک جامع آن ها مستلزم تحلیل منسجم و مبتنی بر شواهد است. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از مطالعه کتابخانه ای و تحلیل اسناد، به بررسی نظام مند یافته های علمی و اسناد راهبردی منتشرشده در بازه ۲۰۱۳ تا 2024 می پردازد. منابع بر اساس معیارهایی چون اعتبار علمی، ارتباط مستقیم با موضوع و جدید بودن، از پایگاه های داخلی و خارجی انتخاب و با استفاده از کلیدواژه های تخصصی مرتبط، غربالگری شد. در مجموع، ۷۸ منبع شامل آثار داخلی و خارجی تحلیل شدند. بر اساس چارچوب مفهومی پژوهش، یافته ها در دو محور فرصت ها و چالش ها دسته بندی شد. از جمله فرصت های کلیدی، ارتقای شفافیت مالی و مدیریتی، توسعه منابع درآمدی از طریق فناوری، بهبود سلامت ورزشکاران با تحلیل داده ها، و رشد تعاملات دیجیتال با مخاطبان شناسایی شد. مقابله با چالش هایی چون ضعف زیرساخت ها، کمبود نیروی انسانی متخصص، مقاومت فرهنگی و محدودیت ناشی از تحریم ها نیز، محور اصلی یافته های انتقادی بود. تحلیل ها نشان می دهد که میزان موفقیت ادغام فناوری، وابسته به هم افزایی بین رشد زیرساخت، آموزش نیروی انسانی و حمایت سیاست گذاران از استارتاپ های بومی است؛ و بدون توازن در این عوامل، خطر تعمیق شکاف فناوری میان بخش های مختلف ورزش کشور افزایش خواهد یافت. در نهایت، پژوهش تاکید می کند حمایت هدفمند از تولید فناوری بومی، ارتقای سواد دیجیتال اعضای سازمان های ورزشی، و تدوین سیاست های جامع، زمینه تحقق توسعه پایدار و تحول دیجیتال در ساختار ورزش ایران را فراهم می کند.