آموزش ابتدائی

اینترنت اشیا در مباحث آموزشی کاربردهای بسیاری دارد. به کمک این فناوری دسترسی به اطلاعات آموزشی بیشتر خواهد شد. همچنین محتوای دیجیتالی به شکل ساده تری بین معلمان به اشتراک گذاشته می شود. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر موفقیت اینترنت اشیاء در آموزش ابتدائی با استفاده از تکنیک دلفی و AHP است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیق، کاربردی و از لحاظ موضوع و سوالات پژوهش از نوع تحقیقات آمیخته با رویکرد متوالی اکتشافی می باشد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه خبره بود که بر اساس مقیاس ساعتی درجه بندی شد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش خبرگان و صاحبنظران در زمینه آموزش ابتدائی بود. از روش نمونه گیری گلوله برفی 14 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای تحلیل داده ها ار نرم افزار اکسل استفاده شد. نتایج نشان داد که تلفنها و تبلتهای هوشمند با وزن نرمال شده 0.254 در اولویت اول قرار دارد. یادگیری تعاملی با وزن نرمال شده 0.161 در اولویت دوم قرار دارد. تحول در ارتباطات با وزن نرمال شده 0.158 در اولویت سوم قرار دارد. مدیریت ﻋﻤﻠﮑﺮد با وزن نرمال شده 0.145 در اولویت چهارم قرار دارد. شبکه های اجتماعی با وزن نرمال شده 0.114 در اولویت پنجم قرار دارد. کتاب های الکترونیکی با وزن نرمال شده 0.112 در اولویت ششم قرار دارد. اسباب بازی هوشمند با وزن نرمال 0.056 در اولویت هفتم قرار دارد. با توجه به نرخ ناسازگاری 0.05 در این رتبه بندی، بین مقایسه زوجی مدل ها سازگاری کامل وجود دارد.

هدف مقاله حاضر، بررسی میزان دستیابی دانشجو معلمان به مهارت های نرم از طریق برنامه درسی دانشگاه فرهنگیان و همچنین بررسی میزان اهمیت و ترتیب اولویت این مهارت ها از نظر آنان بود که با استفاده از روش پژوهش پیمایشی انجام شد. بدین منظور، جامعه آماری که شامل کلیه دانشجومعلمان رشته آموزش ابتدائی ورودی سال های 1400-1398 دانشگاه فرهنگیان مشهد به تعداد 237 نفر بودند، درنظر گرفته شد و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 173 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه استاندارد سنجش مهارت های نرم دانشجومعلمان (الحولی و الخیاط، 2020) به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفت و سپس یافته های حاصل از تحلیل داده ها که با استفاده از آزمون t تک نمونه ای تحلیل شد. نتایج نشان داد که از منظر دانشجومعلمان میزان مهارت های نرم کسب شده آنان از طریق برنامه درسی دانشگاه در هر 5 مهارت نرم کم بوده است. با این وجود، از نظر آنان از میان این پنج کلان مهارت نرم به ترتیب از بیشترین به کمترین، مهارت حل مسئله (96/1)، مهارت شغلی (94/1)، مهارت اجتماعی (92/1)، مهارت تحصیلی (90/1) و مهارت خود مدیریتی (69/1) را از طریق برنامه درسی دانشگاه کسب کرده اند. بخش دیگری از نتایج پیرامون اهمیت و الویت مهارت های نرم نیز نشان داد که از منظر دانشجومعلمان، هر پنچ مهارت نرم کلان از جمله مهارت های نرم مهم و مورد نیاز در حرفه معلمی به حساب می آیند. در مجموع، میزان دستیابی محدود دانشجومعلمان به مهارت های نرم از طریق برنامه درسی دانشگاه فرهنگیان نیاز به اقدام هدفمندتر پیرامون پرورش مهارت های نرم را برجسته می سازد.