جو محیطی

در ادبیات موجود و مفهوم سازی رفتار ورزشکاران عضو باشگاه های ورزشی، جنبه های روان شناختی-اجتماعی کمتر مورد توجه واقع شده است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش واسطه ای اعتماد و دلبستگی به عنوان دو متغیر روان شناختی در رابطه بین عوامل اجتماعی و تمایلات رفتاری ورزشکاران انجام شد. این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه پژوهش شامل اعضای باشگاه های تناسب اندام شهر شاهرود بود که از بین آنها تعداد 199 تن به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه ای محقق ساخته در شش بخش و مشتمل بر 25 گویه بود که عبارتند از: مسئولیت پذیری (سه گویه)، جو اخلاقی (پنج گویه)، کیفیت تعامل (پنج گویه)، دلبستگی به مکان (پنج گویه)، اعتماد (چهار گویه) و تمایل به تداوم عضویت (سه گویه). داده های جمع آوری شده با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری به شیوه حداقل مربعات جزئی تحلیل شد. نتایج نشان داد که کیفیت تعامل با ورزشکاران، مسئولیت پذیری و جو اخلاقی باشگاه بر هر دو متغیر دلبستگی و اعتماد تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین، تأثیر دلبستگی ورزشکاران به باشگاه بر تمایل به تداوم عضویت مثبت و معنادار است؛ اما، تأثیر اعتماد ورزشکاران بر تمایل به تداوم عضویت آنها معنادار نیست. به نظر می رسد که تأمین نیازهای روان شناختی و اجتماعی ورزشکاران و ایجاد اطمینان و تعلق درونی می-تواند استراتژی مؤثری برای تقویت رابطه و حفظ ورزشکاران در بلندمدت باشد.

پیشینه و اهداف: یکی از مقوله های مهم در بهبود کیفیت آموزشی جو کلاس است. هدف از پژوهش حاضر طراحی الگویی برای توسعه جو رشددهنده کلاس تربیت بدنی مبتنی بر نظریه مولتی گرندد است. روش ها : پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر داده ها به روش کیفی و با رویکرد مولتی گرندد انجام شده است. شرکت کنندگان 24 نفر از معلمین تربیت بدنی، سرگروه های آموزشی و کارشناسان و متخصصین برنامه درسی تربیت بدنی بودند. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. این پژوهش در سه مرحله انجام شد: ۱- کدگذاری مصاحبه های عمیق 2- تولید نظریه اولیه بر اساس کدگذاری استقرایی، پالایش مفهومی، کدگذاری الگویی و تلخیص نظری 3- زمینه مندی آشکار از طریق انطباق نظری با مدل ها ، تئوری ها و پژوهش های قبلی. برای اعتباربخشی به پژوهش از روش همسوسازی استفاده شد. یافته ها: مدل نهایی پژوهش شامل شرایط کنشی درونی (۵ مقوله فرعی) و بیرونی(۳ مقوله فرعی)، پدیده اصلی(۴ مقوله فرعی)، کنش ها (۷ مقوله فرعی)، و نتایج و پیامدهای کنش(۳ مقوله فرعی) بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان کرد که با بسترسازی از طریق شرایط کنشی درونی (مانند بازمهندسی برنامه درسی، توسعه فضا و تجهیزات، ارتقای برنامه های حرفه ای معلمان، و حمایت مدیران مدارس) و در نظر گرفتن برخی از شرایط کنشی بیرونی ( شرایط محیطی، خانواده و قوانین)، می توان انتظار داشت جو کلاس تربیت بدنی در ابعاد سازمانی، محیطی، روانی و تربیتی بهبود یابد.