شهرها در گذشته از قابلیت پیاده مداری بالایی بهره می برده اند که به موجب انقلاب صنعتی و گسترش حرکت اتومبیل موضوع حرکت پیاده در شهرها به فراموشی سپرده شد. پیاده روی به دلیل کم هزینه بودن، در دسترس بودن و عدم وابستگی به عنصری خاص به عنوان اصلی ترین الگوی جابجایی در داخل کانونهای زیستی به شمار می رود. به دنبال آلودگی های زیست محیطی، کاهش سوخت فسیلی و پایین آمدن کیفیت فضاهای شهری، سیاست استفاده از حمل و نقل عمومی و کاهش استفاده از اتومبیل شخصی رواج یافت و در این راستا رویکرد برنامه ریزی و طراحی شهری در جهت احیاء حرکت و حضور عابر پیاده در فضاهای شهری در چند دهه اخیر شکل گرفته است. در این پژوهش به بررسی عناصر تصویری و چگونگی تاثیرگذاری آنها به عنوان عناصر پویاساز فضاهای شهری پرداخته می شود. هدف دستیابی به درکی عمیق تر از تصاویر و تاثیر آنها بر روی انسان و برخوردی مفهومی تر با مقوله طراحی عناصر شهری در محیط با توجه به روانشناسی رفتار اجتماعی و ادراک جمعی است که بتوان آن را در قالب طراحی معماری و طراحی منظر شهری را مدنظر قرار داد. پرسش این پژوهش این است که تاثیر عناصر گرافیک محیطی بر انسان در راستای پویاسازی فضاهای شهری چیست؟ نکاتی که مورد بررسی قرار گرفته شامل انواع عناصر تصویری بوده و همچنین تاثیرگذاری طراحی منطقی بر اساس روان شناسی و فیزیولوژی انسان برای پویاسازی شهری با توجه به اطلاع رسانی لحظه ای و بررسی اهداف ادراک جمعی در طولانی مدت می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که با طراحی منطقی عناصر تصویری مبتنی بر استفاده مناسب از گرافیک محیطی و بررسی درک روانشناختی از انسان و حافظه جمعی در فضاهای شهری (در سطوح کوچک یا بزرگ) تاثیرات عمیقی را بر شهروندان و عابرین پیاده در محیط و فضاهای شهری طراحی شده می توان گذاشت که به پویاسازی فضاهای شهری منجر می شود.
پیاده روی یکی از ساده ترین و کم هزینه ترین شکل های فعالیت بدنی است، بنابراین طراحی جاده های تندرستی پیاده روی برای حفظ سلامتی افراد جامعه لازم است زیرا باعث جلوگیری از بیماری های زیادی مانند قلبی عروقی، دیابت و فشار خون بالا می شود. دارد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی شاخص های طراحی پیاده روهای پویا و جاده های تندرستی در شهر اهواز؛ به صورت کیفی انجام شد. نمونه گیری در پژوهش به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی بوده است. داده های پژوهش پس از مطالعه ادبیات و مصاحبه های کیفی عمیق و نیمه ساختاریافته با مشارکت 15 خبره جمع آوری و با رویکرد تحلیل مضمون تجزیه وتحلیل شدند. شاخص ها در قالب 6 مقوله اصلی دسته بندی شدند؛ که عبارتند از: زیرساخت های عملکردی (کیفیت تجهیزات ومبلمان ورزشی، طراحی مسیر تندرستی و طراحی پیاده روهای پویا)، نظام دسترسی (تسهیلات مسیر، تسهیل حمل و نقل)، ایمنی و آسایش (آسایش و راحتی، مکان های امن)، جذابیت محیطی (زیبا شناختی و رفاهیات)، اجتماع پذیری و همه شمولی (نفوذ پذیری و مراودات اجتماعی)، عوامل حمایتی (فرهنگی و اجتماعی). در آخر اینگونه می توان نتیجه گیری نمود که طراحی پیاده روها پویا و جاده های تندرستی، منجر به افزایش جذب حضور شهروندان و در نتیجه افزایش سرزندگی آن ها و ترویج فعالیت بدنی و تندرستی و بهبود روابط اجتماعی خواهد شد.