شور و اشتیاق

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط اشتیاق به فعالیت و هویت ورزشی با پاسخ های روانشناختی به آسیب ورزشی در کاراته کاهای نخبه بود. آزمودنی های تحقیق را 190 کاراته کای نخبه استان آذربایجان شرقی تشکیل می دادند که از طریق نمونه گیری در دسترس از میان باشگاه های مختلف انتخاب شده و پرسشنامه های شور و اشتیاق، هویت ورزشی و سیاهه ورزشی درد را تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق، از آزمون t مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0> α استفاده شد. نتایج نشان داد هویت ورزشی با هر دو اشتیاق سازگار و وسواسی رابطه معنی داری دارد ولی کاراته کاهای وسواسی هویت ورزشی بیشتری نسبت به کاراته کاهای سازگار داشتند. همچنین نتایج نشان داد ارتباط بین هویت ورزشی با پاسخ های روانشناختی به آسیب در کاراته کاهای سازگار و وسواسی معنی دار بود ولی این رابطه در کاراته کاهای وسواسی قوی تر بود. نتایج آزمون t نشان داد کاراته کاهای وسواسی بیشتر از پاسخ های روانشناختی شامل مقابله مستقیم، راهبردهای شناختی و فاجعه اما کاراته کاهای سازگار بیشتر از پاسخ های روانشناختی شامل دوری و آگاهی بدنی استفاده می کنند. در کل نتایج نشان می دهد کاراته کاهای وسواس از پاسخ های روانشناختی استفاده می کنند که ممکن است منجر به خطر افتادن سلامتی کاراته کا ها شود. این نتایج از رویکرد دوگانه اشتیاق والرند(2003) حمایت می کند.

با بررسی غزلیات عاشقانه زنده یاد حسین منزوی در می یابیم که عشق، یگانه مولد نیرومند در تمام وجوه درونی و بیرونی این غزل سرای معاصر است که ناخواسته تمام هویت او را نشان می دهد؛ نگاه منزوی به عشق، زمینی و فرودین است که به تبع آن، عنصر شور و اشتیاق و شوریدگی در آن پررنگ و برجسته است. در میان نظریه های معاصر که به مقوله عشق اشاره کرده اند، آرای استرنبرگ درخور توجه است. او عشق را دارای سه ضلع «صمیمیت، شور و هیجان (شهوت)، تعهد» می-داند. این پژوهش بر آن است با تعریف ضلع شور و اشتیاق و مؤلفه های آن، با استناد به منابع کتابخانه ای و روش توصیفی- تحلیلی به بسامد این عنصر در غزلیات منزوی بپردازد. برآیند پژوهش حاضر، حاکی از آن است که بر اساس ضلع شور و اشتیاق در نظریه مثلث عشق از استرنبرگ، منزوی با توجه به موقعیت های مختلف زندگی، توانسته است این ضلع از مثلث عشق را به تمام و کمال درک و توصیف کند. همچنین، مشحص گردید که در این بخش از غزل ها، سه محور «زن بودن معشوق»، «توصیف اندام و بدن معشوق» و «توصیف حالات و رفتارهای او» به عنوان مهم ترین مؤلفه های عنصر شور و اشتیاق مطالعه شده است که اوج دلباختگی و شیدایی او را نسبت به معشوق زمینی اش بیان می کند. افزون بر این، معشوق منزوی از جنس مخالف و نوع رابطه نیز، بر اساس یافته ها و ضلع شور و اشتیاق استرنبرگ از درجه بالایی از برانگیختگی فیزیولوژیک و روانی برخوردار است. انگیزه هایی که به کمال عشق، جذابیت فیزیکی و جنسی منجر می شود.